MIR-MIR

təql. Mırıltı səsi, mırıltı. Mır-mır səsi eşidilir.
□ Mır-mır mırıldamaq dan. – dodaqaltı deyinmək, donquldanmaq, söylənmək.
Bundan yana dönüb isə mır-mır mırıldayır; Qoymur olam evimdə də rahət gavur qızı. M.Ə.Sabir.
Birdən bir papiros yandırdı cəllad; Basdı gənc əsgərin iki gözünə; Mırmır mırıldadı özü-özünə. S.Rüstəm.

MIQQILTI
MIRIQ

Digər lüğətlərdə

возгла́вить налогоспосо́бность прогромыха́ть разво́з ти́нистый вообража́емый вполне́ба ёлочкой кровоточи́ть нори́чник по-сва́дебному повто́рно событи́йный тигр я́беднический close-look satellite composing detrude longbow moon rover shell slow match затормозиться лоск прерывисто