ə. məcbur olma; zor.
ə. məcbur olma; zor.
\ – olduğundan başqa olmama hallı. Məntiqi riyazi anlamda məcburiyyət. Anlamların və prinsiplərin məntiqi əlaqəsində və nəticələrində olur
Tam oxu »is. obligation f, contrainte f ; nécessité f ; ~ qarşısında hərəkət etmək agir vi sous la contrainte
Tam oxu »i. compulsion, constraint, coercion; necessity; ~lə under compulsion / constraint
Tam oxu »MƏCBURİYYƏT Evlənmək istəyən bir qədər peşkəş özü ilə gətirib, beyin qulluğuna gedib ondan izn almaq məcburiyyətində idi (Ə
Tam oxu »сущ. 1. вынуждение, принуждение. Məcburiyyət üzündən по принуждению, heç bir məcburiyyət olmadan без всякого принуждения 2
Tam oxu »is. [ər.] Məcburluq, məcbur olma, zor, güc. Evlənmək istəyən bir qədər peşkəş özü ilə gətirib, bəyin qulluğuna gedib ondan izin almaq məcburiyyətində
Tam oxu »