MƏNALANMAQ

f.
1. Məna almaq, müəyyənləşmək, aydınlaşmaq.
Qoşmada sözlər inci kimi seçilmiş, mənalanmış, musiqi parçası kimi bəstələnmişdir. M.İbrahimov.

2. Məna qazanmaq, əhəmiyyət qazanmaq, əhəmiyyət kəsb etmək.
Ömür mənalanır şirin keçəndə. M.Rahim.

MƏNALANMA
MƏNALI

Digər lüğətlərdə

враба́тывание грёзы диверса́нтский доса́ливаться отма́ниваться сби́тенная взбива́ть двадцатиле́тний дружи́ще езда́ забинтова́ть пассерова́ние переша́гивание сталини́зм фальсифика́торша мимо angary help over lupanar receding rocking-stone tuition tax credit бурса крестьянствовать приникать