MƏQTƏ’
ə. 1) bir şeyin kəsildiyi yer; 2) şeirin bölgüləri, duruş yerləri; 3) qəzəlin şairin təxəllüsü olan beytdən qabaqkı beyti; 4) evin, gəminin və s. içini göstərmək üçün ortadan xəyali kəsim.
MƏQTƏ’
ə. 1) bir şeyin kəsildiyi yer; 2) şeirin bölgüləri, duruş yerləri; 3) qəzəlin şairin təxəllüsü olan beytdən qabaqkı beyti; 4) evin, gəminin və s. içini göstərmək üçün ortadan xəyali kəsim.
[ər.] сущ. 1. шиирда пауза, шиир кӀелдамаз акъваздай чка; 2. лит. гъезелдин эхиримжи бейт.
Tam oxu »is. [ər.] 1. Şeirdə pauza, şeir oxuyarkən durulan yer. 2. ədəb. Qəzəlin son beyti (mətlə müqabili)
Tam oxu »