MƏRS

Mers Əl Kəbir (ərəbcə:المرسى الكبير) — Şimali Əlcəzairdə, Aralıq dənizi sahilində port şəhəridir.

Adi mərsin (lat. Myrtus communis) - mərsin cinsinə aid bitki növü. == Əhəmiyyəti == Mərsindən alınan efiryağları ətriyyat sənayesində istifadə edilir. Yarpaqları və meyvələri Aralıq dənizi ölkələrinin məbəxlərində (kulinariyada) ədviyyə vasitəsi kimi işlədilir. Mərsini ət və balıq şorbalarına, pörtlədilmiş mal və donuz ətlərinə, dəniz balıqlarının qaynadılmış ətlərinə əlavə edirlər.Adi mərsin gözəl dekorativ bitkidir. Onun özünə məxsus gözəl ətri və böyük fitonsid aktivliyi vardır. Mərsini otaq şəraitində də becərmək olar. == Müalicəvi xüsusiyyətləri == Mərsindən alınan efir yağı rəngsiz və ya yaşılımtıl-sarı rəngli maye olub, xoşagələn təravətli iyə və yandırıcı dada malikdir. Bu yağın tərkibində α-pinen, dipekten, kamfen , sineol, mirtenol, qeraniol, nerol, kamfora və aldehidlər vardır. Mərsinin yarpaqlarında qatranlar, aşı maddələri, zülal, acı maddələr və s.

Mərsinli Mehmet Camal Paşa (1875, Mersin – 7 oktyabr 1941, Ankara) bir türk əsgəri və siyasətçisi idi. == Həyatı == 1875-ci ildə Mersində anadan olub. Osman Hasip bəyin oğludur. 1892-ci ildə daxil olduğu Quru Qoşunları Hərbi Məktəbindən (Hərbi Akademiya) 1895-ci ildə leytenant piyada rütbəsi ilə məzun oldu. Sonra Hərbi akademiyanın Baş Qərargahına girərək (Hərbi Akademiya) məktəbi 1898-ci ildə qərargah kapitanı olaraq bitirdi. Baş Qərargahın 3-cü qolundan sonra, 1898-ci ildə 2-ci Diviziya. Bu ordu əmr verildi. 1900-cu ildə Frakiyadakı Dəmir Yolları və Stansiyalarının müfəttişi olaraq Kolağası (Baş kapitan) olaraq təyin edildi. 1903-cü ildə mayor rütbəsi alındıqdan sonra podpolkovnik oldu. Dersim qiyamını yatırmaqda əla xidmətinə görə 1908-ci ildə Polkovnik oldu və Hərbi Məktəbdə İşçi Heyəti Müəllimliyi vəzifəsinə təyin edildi.

Mərsin (lat. Myrtus) — mərsinkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.

Mərsinkimilər (lat. Myrtaceae) — mərsinçiçəklilər sırasına aid bitki fəsiləsi.

Mərsinçiçəklilər (lat. Myrtales) — bitkilər aləminə aid bitki dəstəsi.

Mərsiyə — ərəbcə matəm şeiri deməkdir. Qəsidənin klassik ədəbiyyatında geniş yayılmış bu növündə daha çox görkəmli şəxsiyyətlərin - müqəddəslərin, hökmdarların, qəhrəmanların, sənətkarların ölümündən doğan qəm, kədər hisləri əks olunur. Orta çağdan başlayan Azərbaycan əruz şerində İslama, məxsusən Həzrəti İmam Hüseynə (ə) olan sonsuz sevginin, məhəbbətin nəticəsindən əmələ gələn mərsiyə janrı geniş miqyasda formalaşmağa başladı. Bu baxımdan o dövrün imanlı şairləri əsasən mərsiyə yazmağa üstünlük verirdilər. Bu cərəyan Əruz şairləri arasında o dərəcədə olmasa da, bu gün də var.