ə. əmək haqqı, maaş.
[ər.] сущ. куьгьн. мажиб, дуллух, зегьметдин гьакъи.
Ərəbcə vacib sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
i. d.d. (qulluqçuların) pay, salary; (fəhlələrin) wages
məvacib bax maaş
maaş — donluq
сущ. разг. см. maaş
is. [ər.] köhn. Maaş, əmək haqqı. [Qulu:] Mən hətta bir neçə adam bilirəm ki, mənim ağamdan az məvacib alırlar
оклад, жалованье, зарплата, получка
məvacib