1. Ancaq bir şeyə və ya bir şəxsə aid olan, məxsus olan; xüsusi. Məxsusi yer. Məxsusi paltar.
– Qız evindən bəy üçün məxsusi bəy xonçası gəlir.
2. Ayrıca olaraq, ayrılıqda, xüsusi surətdə. Məxsusi danışmaq. Məxsusi görüşmək.
MƏXSUSİ
[ ər. ] sif. və zərf
1. Ancaq bir şeyə və ya bir şəxsə aid olan, məxsus olan; xüsusi. Məxsusi yer. Məxsusi paltar.
2. Ayrıca olaraq, ayrılıqda, xüsusi surətdə. Məxsusi danışmaq. Məxsusi görüşmək.
1. Ancaq bir şeyə və ya bir şəxsə aid olan, məxsus olan; xüsusi. Məxsusi yer. Məxsusi paltar.
2. Ayrıca olaraq, ayrılıqda, xüsusi surətdə. Məxsusi danışmaq. Məxsusi görüşmək.