NƏCİBANƏ

sif. [ ər. nəcib və fars. …anə] Nəciblərə məxsus, nəcib adamlar kimi. Nəcibanə sifət. Nəcibanə təbiət.
– Qoy nə əslin, nəcabətin olsun; Nə nəcibanə halətin olsun. M.Ə.Sabir.
Ağuşi-nəcibanədə, aldanma, yerin yox! Gər Qeys ilə həmdərdi-biyaban ola bilsən. C.Cabbarlı.

// Zərf mənasında. Nəcibanə danışmaq. Nəcibanə hərəkət etmək.
NƏCİB
NƏCİBCƏSİNƏ

Digər lüğətlərdə