NABƏCA

sif.zərf [ fars. ] köhn. Yersiz, münasibətsiz. Nabəca söz. Nabəca fikir. Nabəca hərəkət etmək.
– Yox, əbəs fikirdir, xətadır bu; Nabəca, həm də narəvadır bu. A.Səhhət.

NABAT
NABƏKAR

Digər lüğətlərdə