NURƏLƏNNUR

sif. [ ər. ]
1. Lap işıqlı. Ətraf nurələnnur idi.
2. məc. Yaxşıların yaxşısı, ən əla, ən yaxşı.
Hanı mərd igidlər, boş qalıb yurdu; Səxavətdə Eldar nurələnnurdu. Aşıq Ələsgər.
[Şeyx Səlim:] Əgər belə iş görsəniz, lap nurələnnur olar ki. P.Makulu.

NURANİLİK
NURİ-ÇEŞMİM

Digər lüğətlərdə