NÖQSAN

is. [ ər. ]
1. Çatışmayan cəhət, çatışmazlıq. Nöqsanları aradan qaldırmaq.
– Nöqsana göz yummaq onun ömrünü uzatmaq deməkdir. M.İbrahimov.

2. Qüsur, qəbahət, eyib, naqislik.
Onun nöqsanı nədədir? – İndi sənin özün təsəvvür et, öz nöqsanını qarşına qoyub sənə tapşırılan vəzifə ilə müqayisə et? M.S.Ordubadi.
[İskəndər:] Dişi, erkək bir candır; Bunlara tək yaşamaq nöqsandır. A.Şaiq.

3. dan. Qeyri-kamillik, eyib, zədə. Bu malın nöqsanı var.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • NÖQSAN qüsur — eyib — səhv — əskik
  • NÖQSAN 1. NÖQSAN (çatışmayan cəhət) Qeysər çirkinliyi özü üçün nöqsan saymır, hətta qadınlarla bu xüsusda söhbət edərkən, heç bir işdə gözəllərdən geri qalma
NÖKƏRLİK
NÖQSANLI

Digər lüğətlərdə