NÖVBƏTÇİLİK

is.
1. Növbədə olma, növbədə durma. Növbətçiliyini bitirmək.
2. Növbətçinin vəzifəsi, işi.
NÖVBƏTÇİ
NÖVBƏTİ

Digər lüğətlərdə