NÖVBƏTÇİLİK

is.
1. Növbədə olma, növbədə durma. Növbətçiliyini bitirmək.
2. Növbətçinin vəzifəsi, işi.
NÖVBƏTÇİ
NÖVBƏTİ

Digər lüğətlərdə

засупо́ниться зверова́то наму́сорить певе́ц прови́зор слома́ться увели́чивать агрокульту́ра лабиализова́ть медикаменто́зный ухря́пать чепра́чный bestrid bonetta foots hetero- ineffectively is long run outermost Palawan permanent wave plummy posé наметиться