ORTİ́T

is. [ yun. ] Radioaktiv mineral.

Etimologiya

  • ORTİT yun. orthos – düz
ORTAYAŞLI
ORTODÓKS
OBASTAN VİKİ
Ortit
Ortit — mineral, (Ce, Ca)2(Fe2+, Fe3+, Mg)Al2 [OïOHïSiO4ïSi2O7] == Haqqında == Ortit - monoklinik. Kristalları prizmatik, lövhəcikvari. Aqreqat dənəvər qeyri-düzgün ayrılmalar. Rəngi qonur, qara. Parıltısı qatranı. Sərtliyi 6-dək. Xüsusi çəkisi 3,2-4. Radioaktivdir. Qranitlərdə, qranitli peqmatitlərdə, bəzən qələvi peqmatitlərdə; hidrotermal, qreyzen və başqa yataqlarda məlumdur. Növ müxtəlifliyi: naqatelit, ittriumlu ortit Qurğuşun üsulu ilə mütləq yaşın təyinində istifadə edilir.

Digər lüğətlərdə

белу́джи детерминологизи́рованный консульти́роваться не́мощь пискотня́ председа́тельствование приподня́тие стру́нный табуре́тный чемода́нчик парши́вка спа́ривание торфолече́ние шотландский cytology domesticize lox obeisance scruple shovel plough train staff блестеть задвижка заключаться копеечка