VAĞAM

sif. məh.
1. Həddindən artıq yetişmiş, vaxtı ötmüş, vaxtında biçilməmiş və ya dərilməmiş.
Qızılgüllər vağam olub töküləndə budağında; Ölməz şair, sən can verdin böyük günlər sorağında. N.Rəfibəyli.

2. Rütubətdən pozulmuş, tökülmək dərəcəsinə gəlmiş.
VAĞ
VAĞAMLAMAQ

Digər lüğətlərdə

бу́кли вытя́гивание плугообра́зный прясть вёрткий встрять доколо́ть зата́лкивать каталогизи́ровать на́товец пострелёнок этнолингви́стика яйцекла́дка ague-cake beef-steak brilliance Dantist gimbals hundredal loricate precess sputa -дольный жухнуть поблёскивать