VAĞAM

sif. məh.
1. Həddindən artıq yetişmiş, vaxtı ötmüş, vaxtında biçilməmiş və ya dərilməmiş.
Qızılgüllər vağam olub töküləndə budağında; Ölməz şair, sən can verdin böyük günlər sorağında. N.Rəfibəyli.

2. Rütubətdən pozulmuş, tökülmək dərəcəsinə gəlmiş.
VAĞ
VAĞAMLAMAQ

Digər lüğətlərdə

алта́йцы блю́дечко в направле́нии вспузы́риться вы́колупать исстрада́вшийся неправоспосо́бный заткну́ться изме́нничество карта́во обогрева́тельный пожа́ть плоды пра́зднично проя́вочный розова́тость скелетоподо́бно фук зной blancher cumulate Fife Northwest Passage opticist sensualist unliquid