1. “Yapılmaq”dan f.is.
2. sif. Qayrılma, qayrılmış, tikilmiş, düzəldilmiş.
[Ərən:] Kənarda palçıqdan yapılma bir büt var idi.
[Cəmilə:] [Mirzağanı] tənəkdən yapılma xüsusi bir tüfürük və papiros kötüyü qabının yanına apardı.
I сущ. от глаг. yapılmaq II прил. вылепленный, слепленный. Palçıqdan yapılma çəpər забор, слепленный из глины
Tam oxu »