sif.
1. Bir-birinə yapışmış, bitişmiş. Ətə yapışıq dəri. Bir-birinə yapışıq kağız.
2. Sıx yaxınlaşdırılmış, lap yapışdırılmış; yanaşı, qonşu. Məktəbə yapışıq klub binası. Bir-birinə yapışıq divarlar. Qaraj evə yapışıq (z.) tikilmişdir.
3. məc. Özünə qarşı xoş meyil oyatma xüsusiyyəti, qanışirinlik, xoşa gəlmə, ürəyə yatma. Yapışığı yoxdur.