– Yazıq Ələsgəri oda salıbdı; Fələk gözdən salıb, o da salıbdı.
Gah müdirin acıqlı qaşqabağı; O sayaq qorxudub yazıq uşağı…
Vəzirov yenə də aciz və yazıq bir görkəm alıb, boynunu yana sarı əydi.
// İs. mənasında.
[Əkinçi] Xanı görcək yazıq baş endirdi; Gör onu xan nə gunə dindirdi.
Yazıqlar çəkildi bir az uzağa; Dözməzdi Ayişə bu ağır dağa.
// Acınacaqlı, zavallı, bədbəxt.
Etmək olmaz səni agah könül halından; Yazıq ol kim, sənə könlün verə səndən qafil.
[Tanrıverdi:] Yazıq Qurban, sən qəbrini öz əlinlə qazdın, – dedi.
[Musa kişi:] Arvad, … bu ətdən bir tikə də o Həsənəlinin yetimlərinə göndər, yazıqdırlar.
□ Yazığı gəlmək – rəhmi gəlmək, mərhəmət etmək, halına acımaq, heyfi gəlmək. Mənim ona yazığım gəlir.
– …Balaca quşcuğazlara yazığın gələrsə, analarını buraxarsan…
// İntonasiyadan asılı olaraq bəzən kinayə, etinasızlıq, istehza məqamında işlənir.
Ay yazıq! – [Bəhram:] Bax, mənə nə deyir, yazıq! Sən nə ətsən, nə də balıq.