YAŞMAQLI

sif.
1. Üzünə yaşmaq tutmuş. Yaşmaqlı qarı.
– Arvad, kişi, oğlan, qız gön çarıqlı, başmaqlı; Gedir qoruq-qaytaqsız, gəlin, qızlar yaşmaqlı. A.Səhhət.
Çarşablı qızlar, gəlinlər darvazalardan içəri girmir, çarşablarını açmamış, işin yerinə çatmaq üçün o yan-bu yana uşaq qaçırdır(dılar). Ə.Əbülhəsən.
Kənarda dayanıb asta-asta söhbət edən ağzı yaşmaqlı iki arvad Nərgizə baxan kimi dərindən ah çəkdi. Ə.Vəliyev.

2. Yaşmağı olan. Yaşmaqlı qapı.
YAŞMAQLATMAQ
YAŞMAQLILIQ

Digər lüğətlərdə

идиоти́зм окру́глость отвисе́ться палатализи́роваться прельсти́тельница пятиалты́нничек уда́рный фальсифици́рованный выка́чиваться вы́кроиться мракобе́с оглуши́тельность посудомо́йка семизве́здие брюзга agrin distilland drift-anchor edelweiss hangover jobless worm-fishing мороженица преподать шпионаж