1. Böyütmək, iriləşdirmək.
// məc. Şişirtmək, böyütmək, yekə göstərmək. Xırda məsələni yekəltmək lazım deyil.
2. məc. Böyük tutmaq; qürrələnmək. Özünü az yekəlt.
– Aslan özü bilmədən özünü dartıb yekəltmək istədi.
YEKƏLTMƏK
f.
1. Böyütmək, iriləşdirmək.
// məc. Şişirtmək, böyütmək, yekə göstərmək. Xırda məsələni yekəltmək lazım deyil.
2. məc. Böyük tutmaq; qürrələnmək. Özünü az yekəlt.
1. Böyütmək, iriləşdirmək.
// məc. Şişirtmək, böyütmək, yekə göstərmək. Xırda məsələni yekəltmək lazım deyil.
2. məc. Böyük tutmaq; qürrələnmək. Özünü az yekəlt.