YEKƏRAQ

sif. köhn. Böyüktəhər, bir qədər yekə, iri.
// Çox yekə.
Hər kəsin olsa başında yekəraq əmmamə; Görünür xəlqdə guya ki, odur əllamə. S.Ə.Şirvani.

YEKƏPƏRLİK
YEKƏSAQQAL

Digər lüğətlərdə