[Veysəl:] İki yüzdən artıq fəhlə səni görəndə zağ-zağ əssin, iki gədə səni tələyə salsın?
Özünü elə göstərmişdi ki, hamı [Baxış bəydən] zağ-zağ əsirdi.
// Eyni mənada bəzən “qorxudan”, “əlindən” sözləri ilə.
Ev adamları tamam yuxudan ayılıb qorxularından zağ-zağ əsdilər.
// Ümumiyyətlə bərk titrəmək (əsmək).
Xırda təpələri sellər oyanda; Əsər bu həmləyə dağlar da zağ-zağ.
◊ Üstündə zağ-zağ əsmək – həddindən artıq, ifrat dərəcədə əzizləmək, sevmək, qorumaq. Anatək övladının üstündə zağ-zağ əsir.
– Baba, nənə və ana Aslanın üstündə zağ-zağ əsirdilər.