I
(Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Böyük Qarakilsə, Daşkəsən, Gədəbəy, Gəncə, Goranboy, Göyçay, Kəlbəcər, Xanlar, Qazax, Salyan, Şuşa, Tərtər, Tovuz)
xəbərçi, araqarışdıran. – Bizdə çuğul adam yoxdu (Tovuz); – Çuğula alağuz adam deyrəx’ (Daşkəsən); – Qurvan yaman çuğul adamdı (Gədəbəy); – O çox çuğul adamdı (Şuşa); – Çuğul adam munun sözün ona de:r, onun sözün muna de:r (Xanlar)
II
(Basarkeçər, Göyçay, Oğuz, Salyan, Tovuz)
divarın düzlüyünü yoxlamaq üçün işlədilən alət. – Duharın küncünü çuğulnan bir ölç, gör əyriliyi varmı? (Tovuz); – Ə:, çuğulu ver, difarı yoxluyum (Basarkeçər)