sif. və zərf 1. Bir şeyin ən yuxarı səthi, üzü; üzər (alt ziddi). Şkafın üstünü təmizləmək. – Sona kağızı mizin üstünə qoymuşdu
Tam oxu »I сущ. 1. верх: 1) самая высокая часть чего-л. Dağların üstü qarla örtülüb верхи гор покрыты снегом; evin üstü верх дома 2) верхняя часть шапки, обуви
Tam oxu »I. i. top, head; (üst hissə) surface II. s. 1. upper; ~ mərtəbə upper storey; 2. outside; right side; ~ geyimləri outdoor clothes pl
Tam oxu »прил. нареч. 1. винел пад, винел ччин, ччин; кьил; stolun üstü столдин ччин; şkafın üstü шкафдин кьил (винел чин); 2
Tam oxu »1) is. haut m ; dessus m, surface m ; 2) sif. supérieur, -e ; ~ mərtəbə étage m supérieur ; ~ geyimləri manteaux m pl ; ~ünü açmaq dévoiler vt, démasq
Tam oxu »Bu söz üz kəlməsi ilə eyni olub, sonra fərqlənib. Farslar “üst paltarı” yerinə “üz paltarı” (libase ru) işlədirlər
Tam oxu »