1. Xəstəlik, yorğunluq və s. nəticəsində gücdən düşmək, əldən düşmək, taqətdən düşmək, zəifləmək. Azarladım, ölmədim; üzüldüm, öldüm. ( Ata. sözü ).
[Zeynəb Səliməyə:] Yorğunsan, üzülmüsən, get bir az dincəl!
2. Çox köhnəlmək, yıpranmaq, əldən düşmək. Köynək lap üzülmüşdür.
// Cırılmaq, süzülmək, qırılmaq.
[Yusif] köynəyin üstündən toqqanı çox bərk çəkdiyi üçün ortası az qala üzülürdü.
3. Qopmaq, ayrılmaq, aralanmaq.
[Həcərin] sağ əli aynalıdan üzülməmişdi.
Onun əlləri; Gecə yarısınadək; Sükandan üzülməmiş.
4. Qurtarmaq üzrə olmaq, qurtarmaq.
Anbarlardan ərzaq ehtiyatı üzülmür, tələbələrə gündə üç dəfə yemək verilirdi.
5. Bir sıra sözlərə qoşularaq mürəkkəb feillər və müxtəlif ifadələr düzəldilir; məs.: canı üzülmək, qəlbi üzülmək, əli üzülmək.