ÇIRTLAMAQ

f.
1. Qabığı, bərk şeyi dişlə bərk basaraq parçalamaq; xırdalamaq; sındırmaq. Tum çırtlamaq.
2. Gül açmağa başlamaq, açılmağa, cücərməyə başlamaq.
[Yazgül:] Bizim yerdə bir yazda – gül çırtlayanda, bir də payızda – qoz çatlayanda bərk külək əsir. Ə.Məmmədxanlı.
Güllərin üstü qoza ilə doludur, bəzi qozalar artıq çırtlayıb yarılır. (Qəzetlərdən).

// Göyərməyə, bitməyə başlamaq. Toxum çırtladı.
3. məc. Yenicə doğmaq, çıxmaq (Günəş haqqında).
Şərq üfüqlərində günəş yenicə çırtlamağa başlayırdı. M.İbrahimov.
[Səttar:] Əşi, yuxudan oyanıb gözümüzü açıram, görürəm, gün təzəcə çırtlayır. Ə.Əbülhəsən.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÇIRTLAMAQ çırtlamaq bax çıxmaq 1
ÇIRTLAMA
ÇIRTMA

Digər lüğətlərdə