1. Dərmək, qoparmaq, qırpmaq.
Sitarə … durub, həyətə gedirdi və hər çiçəkdən birini dərib, hər güldən bir yarpaq üzüb, hərəsindən də bir həzz aparıb, bir lətafət anlayırdı.
[Cahan:] Çəməndəki o güllərin; Ən gözəlin üzərəm.
2. Kəsib atmaq, kəsmək. Mişar barmağını üzdü.
– [Mirpaşa:] Yaxşı ki balta ayağını tamam üzməyib.
3. Ayırmaq, qoparmaq.
[Dərviş:] Ruqiyyə əlini əlimdən üzüb alaçığa qaçdı.
Mübaşir Məmməd [Gülnazın] üstünə şığıdı. Qızı qucaqlayıb ayaqlarını yerdən üzdü.
4. Haqq-hesabını qurtarmaq, ödəyib qurtarmaq, üzülüşmək. Sonralar Məşədi Rəhimə bir dəfə bir qədər pul göndərdim.
Qalan borcunu da bu yavıqda üzdüm.