MƏCUN

is. [ ər. ]
1. Xalq təbabətində xəstə və zəif adamlara vermək üçün xüsusi hazırlanmış xəmirvari bir maddə, dərman.
2. dan. Çox dadlı, ləzzətli, canaxeyirli şey haqqında. Xörək deyil, məcundur.
– Bax, bu xurma Bağdad xurmasıdı, plovun qarasına qoydur, ye, elə bil ki, məcundur. C.Məmmədquluzadə.
[Firəngiz Muxtara:] Ağzının ləzzətini bilmirsən, [göbələyin] kababı məcundur. B.Bayramov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MƏCUN 1. MƏCUN, PASTA 2. məcun bax xəlitə 3. məcun bax ləzzətli
MƏCRUH
MƏCUS

Digər lüğətlərdə

здоро́вость корнено́жка рису́нчатый субстанти́вный тпру́кание ши́льничество автоспортсме́н в ожида́нии воскресе́нье гуля́ка жева́тельный рабо́тка членистоно́гий бай дорогильный ambulance fratricide gabbard gist monkey-jacket strategical transiency доцент заградительный туш