MƏCUN

is. [ ər. ]
1. Xalq təbabətində xəstə və zəif adamlara vermək üçün xüsusi hazırlanmış xəmirvari bir maddə, dərman.
2. dan. Çox dadlı, ləzzətli, canaxeyirli şey haqqında. Xörək deyil, məcundur.
– Bax, bu xurma Bağdad xurmasıdı, plovun qarasına qoydur, ye, elə bil ki, məcundur. C.Məmmədquluzadə.
[Firəngiz Muxtara:] Ağzının ləzzətini bilmirsən, [göbələyin] kababı məcundur. B.Bayramov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MƏCUN 1. MƏCUN, PASTA 2. məcun bax xəlitə 3. məcun bax ləzzətli
MƏCRUH
MƏCUS

Digər lüğətlərdə

дроблёнка мо́жно по-импрессиони́стски приглуше́ние тю́рька безно́гий идти́ за гробом наби́ть руку нет слов, как... переби́ться урбанизи́роваться шуто́вка эволюциони́рование back-piece counterreaction duckling ever-growing helium shakes irreversible water-hammer алгоритмический кружок плоскогубцы поло прозодежда