RƏFAQƏT

is. [ ər. ] Yoldaşlıq, dostluq.
Yox ikən sənlə bir rəfaqətimiz; Nərədəndir bu rütbə hörmətimiz?! M.Ə.Sabir.
Yoxdur insafü sədaqət bizdə; Nə də düz-doğru rəfaqət bizdə. A.Səhhət.

□ Rəfaqət etmək1) yoldaşlıq etmək.
[Xədicəyə] rəfaqət edəcəkdim. S.Hüseyn;

2) məc. həmişə bir yerdə olmaq, bərabər olmaq, müşayiət etmək.
RƏF₁
RƏFEDİCİ

Digər lüğətlərdə

допыта́ть изде́рживать кулинария про́рыжь рациона́льный хлестако́вщина бурёнушка дро́жжи намазю́киваться наспирто́вываться подполза́ть полиморфи́зм сно́вка соска́бливаться труба́ умиротворя́ться терлыч backing coolie hat erewhiles jump-over parliament косеканс неласковый укротить