Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • RƏBB

    is. ər. Allah, Tanrı. [Sona] sonra “ah rəbbim!” – deyə taxtın üstə yıxıldı. N.Nərimanov. □ Ya rəbb! – Allaha müraciət: ay Allah! İnsandan insana körpü

    Tam oxu »
  • RƏBİÜLAXİR

    is. [ər.] Hicri qəməri ərəb təqviminin dördüncü ayı

    Tam oxu »
  • RƏBİÜLƏVVƏL

    is. [ər.] Hicri qəməri ərəb təqviminin üçüncü ayı

    Tam oxu »
  • RƏBT

    is. [ər.] 1. Bağlama, ilişdirmə. □ Rəbt etmək – bağlamaq, ilişdirmək, əlaqələndirmək. İki sözü bir-birinə rəbt edə bilmir

    Tam oxu »
  • RƏCƏB

    is. [ər.] Hicri qəməri ərəb təqviminin yeddinci ayı. Getdi rəcəb, indi də şəban gəlir; Cisminə kor mollaların can gəlir

    Tam oxu »
  • RƏCƏZ

    is. [ər.] klas. 1. Əruz vəznində olan şeir formalarından birinin adı. 2. Döyüş və güləşmədən əvvəl pəhləvanların üz-üzə durub oxuduqları şeir

    Tam oxu »
  • RƏD

    is. [ər.] köhn. Göy gurultusu

    Tam oxu »
  • RƏDD

    is. [ər.] Ləpir, ayaq yeri, iz. Sabah olan kimi hər üç pəhləvan yola düşüb, qanın rəddi ilə düz zülmət quyusunun başına gəldilər

    Tam oxu »
  • RƏDD₁

    is. [ər.] Qəbul etməmə, yox cavabı vermə, mənfi cavab vermə. [Cavanşir:] Sasani qoşunlarının sərkərdəsi Bəhrama rədd cavabı verilsin! M

    Tam oxu »
  • RƏDDEDİLMƏZ

    sif. Rədd edilə bilməyən; əsaslı, sübutlu. Rəddedilməz dəlil

    Tam oxu »
  • RƏDİF

    is. [ər.] ədəb. Hər beytin axırında qafiyədən sonra təkrar edilən söz və ya söz birləşməsi. M.V.Vidadinin “Gəl çəkmə cahan qeydini sən, can belə qalma

    Tam oxu »
  • RƏDİFLİ

    sif. ədəb. Rədifi olan, rədiflə qurtaran. Sabirin “Oxutmuram, əl çəkin!” rədifli şeri

    Tam oxu »
  • RƏF₂

    is. [ər.] Qaldırma, aradan götürmə, rədd etmə, ləğv etmə, yox etmə. Ən əvvəl lazım olan budur ki, öz ehtiyacatımızı dürüst bilib, tədriclə bunların rə

    Tam oxu »
  • RƏF₁

    is. [ər.] Qab-qacaq və s. düzmək üçün evin divarına və ya şkafa şaquli vəziyyətdə vurulan taxta parçası, yaxud divar tikiləndə qoyulan şaquli çıxıntı

    Tam oxu »
  • RƏFAQƏT

    is. [ər.] Yoldaşlıq, dostluq. Yox ikən sənlə bir rəfaqətimiz; Nərədəndir bu rütbə hörmətimiz?! M.Ə.Sabir

    Tam oxu »
  • RƏFEDİCİ

    sif. Rəf edən, aradan qaldıra bilən, öhdəsindən gələ bilən. Məktəb elmli, bilikli, məişətin ehtiyacatını rəfedici … adamlar yetirə bilməyir

    Tam oxu »
  • RƏFƏTƏ

    is. Çörəyi təndirə yapmaq üçün alət. Üzü pörtmüş şatır oxlovçunun verdiyi xəmiri əlindəki rəfətənin üstünə yayıb təndirə yapırdı

    Tam oxu »
  • RƏFİQ

    is. [ər.] Yoldaş, dost, arqadaş. Yarım saatdan sonra neçə nəfər köhnə rəfiqlərlə Şaban daxil oldu. Ə

    Tam oxu »
  • RƏFİQANƏ

    zərf və sif. [ər. rəfiq və fars. …anə] Yoldaşcasına, dostcasına. Rəfiqanə hərəkət. – [Müəllif:] Bir azdan sonra biz rəfiqanə söhbət edirdik

    Tam oxu »
  • RƏFİQƏ

    is. [ər.] 1. Qız və ya qadının qız və ya qadın yoldaşı. Vəfalı Hüsniyyə rəfiqəsinin yanını kəsdirib, sübhə qədər gözlərini yummadı

    Tam oxu »
  • RƏFİQƏLİK

    bax bacılıq 2-ci mənada. [Ziba:] Çiçəyi bir ana qəlbi ilə tərbiyə etsəm, … Həlimənin qabağında öz rəfiqəlik borcumu ödəmərəmmi? S

    Tam oxu »
  • RƏFİQLİK

    is. Yoldaşlıq, arqadaşlıq, dostluq

    Tam oxu »
  • RƏFTAR

    is. [fars.] Birisinə və ya bir şeyə qarşı göstərilən münasibət, davranış, hərəkət tərzi. Yaxşı rəftar

    Tam oxu »
  • RƏĞBƏT

    [ər.] is. Meyil, təvəccöh. Hazırda həm iqbal, həm də məmləkət xalqının rəğbəti Qızıl Arslanın tərəfindədir

    Tam oxu »
  • RƏĞBƏTLƏNDİRMƏ

    “Rəğbətləndirmək” dən f.is

    Tam oxu »
  • RƏĞBƏTLƏNDİRMƏK

    f. Özünə cəlb etmək, istətmək, rəğbət hissi oyatmaq. Uşağı rəğbətləndirmək

    Tam oxu »
  • RƏĞBƏTLİ

    sif. Rəğbət hissi oyadan, xoşa gələn; yaxşı, abırlı. Rəğbətli geyim

    Tam oxu »
  • RƏĞMƏN

    qoş. …baxmayaraq, …əksinə (olaraq); …isə də, …diyi (duğu) halda; amma, yenə də. Aslan, Mənsurun elmə həvəskar olmağına rəğmən onu oxutdururdu

    Tam oxu »
  • RƏHAVİ

    is. [fars.] Klassik musiqidə muğam adı

    Tam oxu »
  • RƏHBƏR

    is. [fars.] 1. Hər hansı bir ictimai hərəkatın, partiyanın, sinfin ideoloqu, siyasi başçısı, yolgöstərəni

    Tam oxu »
  • RƏHBƏRLİK

    is. Bir işin başında durma, yol göstərmə. Partiyanın rəhbərliyi.□ Rəhbərlik etmək – başçılıq etmək, bir işin başında durmaq, yol göstərmək

    Tam oxu »
  • RƏHM

    is. [ər.] Acıma, yazığı gəlmə, ürəyi yanma; mərhəmət. Şahın zülmü yüz olar; Rəhmini görən olmaz. (Bayatı)

    Tam oxu »
  • RƏHMDİL

    sif. [ər. rəhm və fars. dil] Ürəyi rəhmli, ürəyinazik, ürəyiyumşaq. Qaraca qızın ürəkyandırıcı faciəsindən rəhmdil Piri kişi xeyli qəmgin oldu

    Tam oxu »
  • RƏHMDİLLİ

    sif. [ər. rəhm və fars. dil] Ürəyi rəhmli, ürəyinazik, ürəyiyumşaq. Qaraca qızın ürəkyandırıcı faciəsindən rəhmdil Piri kişi xeyli qəmgin oldu

    Tam oxu »
  • RƏHMDİLLİK

    is. Ürəyinaziklik, mərhəmətlilik, rəhmlilik, şəfqətlilik. Kürdüstan dağlarında bəslənmiş elmsiz, tərbiyə görməmiş bir qızda bu qədər rəhmdilliyə … hey

    Tam oxu »
  • RƏHMƏT

    is. [ər.] klas. 1. Yazığı gəlmə, rəhm etmə, mərhəmət. 2. məc. Nemət, bərəkət mənasında. Alqış sənə, ey zəhmət; Dünyaya saçan rəhmət; Sənsən bu əməklər

    Tam oxu »
  • RƏHMƏTLİK

    is. 1. Adı çəkilməyərək nəzərdə tutulan ölmüş şəxs; mərhum. Rəhmətlik məni çox istərdi, çünki məndən savayı bir özgə övladı yox idi

    Tam oxu »
  • RƏHMKAR

    sif. [ər. rəhm və fars. …kar] Rəhmli. [Şah Abbas] çox rəhmkar şahdır. “Qurbani”

    Tam oxu »
  • RƏHMSİZ

    sif. və zərf Rəhm bilməyən; mərhəmətsiz, insafsız, amansız. Rəhmsiz adam. Rəhmsiz baxışlar. – Jandarmların rəhmsiz sifəti, çapqın, talan, qanlı xəncər

    Tam oxu »
  • RƏHMSİZLİK

    is. Mərhəmətsizlik, amansızlıq, insafsızlıq. Rəhmsizlik etmək

    Tam oxu »
  • RƏHN

    is. [ər.] 1. Girov. Onun bütün əmlakı rus bankının rəhnindədir. M.S.Ordubadi. [Hacı Vəli:] Evində iki otaq dolusu rəhn qoyulmuş şeylər var idi

    Tam oxu »
  • RƏHNÜMA

    is. [fars.] klas. Yolgöstərən, bələdçi. Ümmətin rəhnüması tərbiyədir; Millətin pişvası tərbiyədir. M

    Tam oxu »
  • RƏXNƏ

    is. [fars.] 1. Yıxıq, dağınıq yer, çökmüş yer. 2. məc. Zərər, ziyan. □ Rəxnə salmaq – çaxnaşma salmaq, qarma-qarışıqlıq salmaq, vəlvələ qopartmaq

    Tam oxu »
  • RƏXNƏLƏNMƏ

    “Rəxnələnmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • RƏXNƏLƏNMƏK

    f. Dağılmaq, sökülmək; kökündən sarsılmaq, ziyan çəkmək

    Tam oxu »
  • RƏXNƏLƏNMİŞ

    f.sif. Sökülmüş, dağılmış, kökündən sarsılmış; ziyan görmüş. Rəxnələnmiş həsarü divarı; Səqfi çökmüş, qədimi asarı

    Tam oxu »
  • RƏXT

    is. [fars.] köhn. 1. Minik atına lazım olan şeylər. [Heydər bəy:] Əmiraslan bəyin övladı genə dünən də Ağcabədi bazarında dədələri osmanlıda qəsb etdi

    Tam oxu »
  • RƏXTXAB

    is. [fars.] Yataq, yorğan-döşək. Güləndam rəxtxab götürüb getdi balaca otağa. Ə.Haqverdiyev. Axund o biri otağa girəndən sonra barmaqlarının ucunda ye

    Tam oxu »
  • RƏİS

    is. [ər.] İdarə edən, rəhbərlik edən, başçılıq edən adam. Milis rəisi. Sex rəisi. – [Çeşməkli kişi:] Mən bu tikintinin rəisini axtarıram

    Tam oxu »
  • RƏİSLİK

    is. Rəis vəzifəsi; başçılıq, rəhbərlik

    Tam oxu »