TÜCCAR

is. [ ər. “tacir” söz. cəmi] köhn. Tacirlər.
Dedi: – Məşhur tacirəm məni-zar; Tanıyırlar məni hamı tüccar. S.Ə.Şirvani.
Müsəlmanlardan xeyli camaat: nücəbadan, tüccardan və sair əsnafdan tamaşa üçün teatra toplaşdılar. F.Köçərli.

TUZ
TÜFEYLİ

Digər lüğətlərdə

бликова́ть гидроэнерге́тика гу́бка неравноду́шно поблагоприя́тствовать фиброли́товый въявь дьячко́в загусти́ть заявле́ние куплети́стка ободра́ть расположе́ние миссионер analyzable burnt sacrifice charqued fling outmanoeuvre polliwog pregnancy впятером кипение кредо населённый