YÜKLÜ

sif.
1. Yük vurulmuş, yüklənmiş, yükü olan. Yüklü vaqon. Yüklü maşın. Yüklü araba.
– Kişi əlində çomaq; Sürür yüklü öküzü. A.Səhhət.

2. Bir şeylə yüklənmiş, üzərində, əllərində və ya dalında bir şey olan.
Biləklər çirməkli, döşlər önlüklü; Hamısı torbalı, hamısı yüklü. S.Vurğun.

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • YÜKLÜ YÜKLÜ – BOŞ Kişi əlində çomaq; Sürür yüklü öküzü (A.Səhhət); Starşina boş patron yeşiyinin üstündə oturub (Y
YÜKLƏYİCİ
YÜKLÜK

Digər lüğətlərdə

Ильи́н день ко́жаный монетари́зм нави́ть обха́иваться полча́нин раскра́счица хозя́юшка абсо́рбция заложи́ть моча́лка пастеризова́ть пушни́на разга́дчица шага́ть ярь-медя́нка à fond cinematic Gadhelic polyethnic unicycle woubit типизация целесообразность ядерный