YÜKLÜ

sif.
1. Yük vurulmuş, yüklənmiş, yükü olan. Yüklü vaqon. Yüklü maşın. Yüklü araba.
– Kişi əlində çomaq; Sürür yüklü öküzü. A.Səhhət.

2. Bir şeylə yüklənmiş, üzərində, əllərində və ya dalında bir şey olan.
Biləklər çirməkli, döşlər önlüklü; Hamısı torbalı, hamısı yüklü. S.Vurğun.

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • YÜKLÜ YÜKLÜ – BOŞ Kişi əlində çomaq; Sürür yüklü öküzü (A.Səhhət); Starşina boş patron yeşiyinin üstündə oturub (Y
YÜKLƏYİCİ
YÜKLÜK

Digər lüğətlərdə

ба́ночки гай оби́женная ога́живаться панзоо́тия перло́вка скрю́ченный створа́живание у́мничание фасо́нисто изнуря́ться магни́тить ни-ни́! обосра́ться подвёрстываться сообра́зно грества озда специальный enamelar touch-type ганский капустница предгорье рвотное