MAFAR

is. [ ər. ] İmkan, macal.
□ Mafar verməmək – tələsdirmək, macal verməmək.
[Faytonçu:] Adə, çöllü balası, ağzını açıb hara baxırsan, otur gedək, yoxsa vağzalın xəzpuşları mafar verməz, heybəni çiynindən, papağını başından elə çarpışdırar ki, sonra ağzın bir saat açılı qalar. Ə.Məmmədxanlı.

MAƏDA
MAFƏ

Digər lüğətlərdə

вышу́чиваться мы ни ма́ло ни мно́го превзойти́ ра́дужница самоли́чность фанза чашеви́дно шпажо́нка зама́яться остроло́дочник противораке́та сире́нь bauxite center chevron-ways drowsy reredos rutile spare-part surgery umbrageous горлодёр гуртом магнитофонный нечленораздельный