PALANLAMAQ

f. Heyvanın dalına palan qoymaq; çullamaq (bax palan1 1-ci mənada).
[Mürşüdoğlu:] Öküzü palanlayıb göndərdim. S.Rəhimov.
Aslan kişi gecə yarı olmamışdan yerindən qalxıb, paltarını, çarıq-corabını geyindi, eşşəkləri palanladı. Ə.Vəliyev.

PALANLAMA
PALANLI

Digər lüğətlərdə

городни́чий зарде́ться Корде́лия не в духа́х нормализова́ться перевоплоще́ние просви́рный ха́ккер шути́ла бриллиа́нт выкидываться подпи́хиваться предпосевно́й проще́лина стопа́рь тупысь attack dog mastiff впериться заклёпочник заработок лепестковый непринуждённо плиоцен чесальный