PALÇIQÇI

is. Palçıq (4-cü mənada) tutan və palçığı bənnaya verən bənna köməkçisi.
Palçıqçı Bəşir donluğunu almış, borcları ilə tutuşduraraq evə qayıdırdı. C.Cabbarlı.

PALÇIQ
PALÇIQÇILIQ

Digər lüğətlərdə

безжи́зненность десе́рт запе́чек изоморфи́зм напартиза́нить подпа́хивать прогла́живать белобры́сенький брю́чина гарниту́ра не́жность реди́сочка скве́рность человеконенави́стничество хахать arsonist catharsis estrogen instillation Malta para-acid stoker животрепещущий спазм теребление