1. Ürəklənmək, cəsarətlənmək, qüvvət almaq, cuşa gəlmək.
Ruhlanın Babəkin xatirəsindən; Bizi igidliyə çağırır Vətən.
Mürsəl kişi danışdıqca ruhlanırdı.
// məc. Canlanmaq, cana gəlmək.
Çiçəklər, otlar, güllər bahar günəşinin ilıq şüası altında ruhlanıb, təravətlənib gözəl qoxuyurdular.
2. məc. Təbə gəlmək, vəcdə gəlmək, ilhamlanmaq.
Oxu, tar, ruhlansın; Şirvanın, Gəncənin mehriban gözəli!