TÜHAF

sif. [ ər. ]
1. Qəribə, görünməmiş, anlaşılmaz. Tühaf hərəkət. Tühaf iş.
[Rüstəm bəy] bir-iki addım getməmiş tühaf bir mənzərəyə təsadüf etdi. Çəmənzəminli.

2. Gülünc, güldürücü, məzhəkəli, əyləncəli. Tühaf iş. Tühaf söhbətlər.
TÜĞYAN
TÜK

Digər lüğətlərdə

бага́жник высека́ние зачита́ться моро́сливый недружелю́бно педсове́т приноше́ние сдёргать вотка́ть му́дрствовать преподава́тельство присва́ивать притеня́ться сква́шиваться charted cones dispersal area irradiance lie-abed odor выплеснуться добела несогласованность подпоручик фехтовать