Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • ŞƏDDƏ

    I (Qazax, Lənkəran) qadın baş örtüyü II (Goranboy, Hamamlı, Laçın, Yevlax, Zərdab) pambıqdan toxunmuş bəzəkli palaz, kilim

    Tam oxu »
  • ŞƏDDƏT

    (Böyük Qarakilsə, Meğri) adət və ənənəyə qarşı çıxan, dinə qarşı çıxan. – Kim ki Allaha inanmır, ona şəddət deyillər Leyfazda (Böyük Qarakilsə)

    Tam oxu »
  • ŞƏDƏBƏ

    (Ağcabədi) bax şebədə ◊ Şədəbə qoşmax (Ağcabədi) – lağ etmək. – Peşəsi ona-buna şədəbə qoşmaxdı

    Tam oxu »
  • ŞƏDƏNƏX’

    (Cəbrayıl) boş, tarım çəkilməmiş

    Tam oxu »
  • ŞƏF

    (Zəngilan) ağac növü. – Şəfin qaqqası (meyvəsi) olmur

    Tam oxu »
  • ŞƏFEYİ

    (Culfa) üzüm növü

    Tam oxu »
  • ŞƏFŞİRƏ

    (Meğri) şam yeməyindən sonra yeyilən meyvə. – Axşəm sizdə şəfşirə yiyip dağılannan su:ra getdıx Əhmədgilə

    Tam oxu »
  • ŞƏFTƏ

    (Dərbənd, Tabasaran) cəftə. – Qapunu şəftəsi yoxdu (Dərbənd)

    Tam oxu »
  • ŞƏĞƏLEBƏ

    (Bakı) qarın. – Qoynin şəğəlebəsin yu

    Tam oxu »
  • ŞƏHDİ

    (Dərbənd) gavalı növü. – Şəhdi kiçik uladı

    Tam oxu »
  • ŞƏHLƏMƏK

    (Ordubad) yükləmək. – Atı şəhləyin, çıxax gedax

    Tam oxu »
  • ŞƏHRƏ

    I (Balakən, Borçalı, Qax, Zaqatala) küçə, yol. – Şəhrədə toz göyə qalxır (Balakən); – Şəhrə-şəhrə gəzərəm, şəhrə gülə bəzərəm, ürək qara olmasa, gülə-

    Tam oxu »
  • ŞƏHRƏLİ

    (Naxçıvan, İrəvan) yağlı ət, heyvan. – Çox şəhrəli heyvandı (İrəvan); – Şəhrəli ət yeməli olur; – Kök qoyunda şəhrəli ət olar (Naxçıvan)

    Tam oxu »
  • ŞƏHRƏSİZ

    (İrəvan) yağsız ət, heyvan. – Lap şəhrəsiz ətdi

    Tam oxu »
  • ŞƏHRİ

    (Şuşa) əzazil, amansız. – Şəhri arvadın öhdəsinnən ər də gələmmir, ajdaha da gələmmir

    Tam oxu »
  • ŞƏ:X’

    (Meğri) bax şəng

    Tam oxu »
  • ŞƏKAŞIX

    (Gədəbəy) gülərüzlü, xoşsifət. – Şəkaşıx oğlandı, görmö:rsəηmi sufatınnan

    Tam oxu »
  • ŞƏKƏRBAĞI

    (Lənkəran) eşmə ip. – Ədə, şəkərbağını bərk bağla

    Tam oxu »
  • ŞƏKƏRDAN

    (Quba) qənddan, qəndqabı

    Tam oxu »
  • ŞƏKƏRDOSTU

    (Ağsu) dayıarvadı

    Tam oxu »
  • ŞƏKƏRİ

    (Ucar) üzüm növü. – Şəkəri üzüm yiyəndə xırtıldıyır

    Tam oxu »
  • ŞƏKƏRTÜKƏN

    (Dərbənd) qəndqabı, qənddan. – Bunıyə şəkərtükən diyədüg

    Tam oxu »
  • ŞƏKƏŞƏ

    (Qardabani) kasa

    Tam oxu »
  • ŞƏKKƏ

    I (Qax) bax şaqqa I, 2 II (Qax) bax şaqqa II

    Tam oxu »
  • ŞƏKO:

    (Göyçay) xam otlaq

    Tam oxu »
  • ŞƏQQƏ

    (Qax) 1. tərəf 2. nəsil

    Tam oxu »
  • ŞƏL

    I (Cəbrayıl, Qazax, Mingəçevir) kiçik və nazik budaq. – Yel bərk əsdiyinəö:rə ağacın şəlləri qırıx-qırıx oldu (Qazax) II (Oğuz) yarpaq

    Tam oxu »
  • ŞƏL-ŞÜL

    (Meğri) meyvə, mer-meyvə. – Telli Fərəş, get bikkə şəl-şül gəti yəyəx’, genə hara dönsə sən bizdən çahılsan

    Tam oxu »
  • ŞƏLƏFƏ

    (Lənkəran) yorğanın kənarlarına tikilən haşiyə

    Tam oxu »
  • ŞƏLƏKƏT

    (Lənkəran) sakit (hava, dəniz). – Dəniz şələkətdi

    Tam oxu »
  • ŞƏLƏLİ

    (Ağcabədi) gavalı növü. – Şələli gavalıların başıdı

    Tam oxu »
  • ŞƏLƏMZAR

    I (Cəbrayıl) qız evinə göndərilən hədiyyə. – Bu gün Gülgəz üçün şələmzar gedibdi II (İrəvan) müxtəlif əşya, şey, şələ-külə

    Tam oxu »
  • ŞƏLƏTDƏNMƏK

    (Lənkəran) çoxlu geyinmək, altdan-üstdən möhkəm geyinmək

    Tam oxu »
  • ŞƏLĞƏM

    (Lənkəran) iri ağ turp

    Tam oxu »
  • ŞƏLİT

    I (Ağdam, Şuşa) paltar qurutmaq üçün ip. – Paltarrarı şəlitdən yığ, də:səη, yağış yağajax (Ağdam); – Apar bu so:ruğu sər şəlitə, qurusun (Şuşa) ◊ Şəli

    Tam oxu »
  • ŞƏLİTDƏMƏX’

    (Çənbərək) iplə bağlamaq, sarımaq. – Barxanamı şəlitdədim

    Tam oxu »
  • ŞƏLLƏX’

    (Gədəbəy) uşağı dalına şələləmək üçün ip, parça. – Uşağı şəlləx’nən bağler bizdər

    Tam oxu »
  • ŞƏLLƏMAX

    (Şəki) lobyanın sarmaşması üçün onun dibinə uzun çubuq basdırmaq. – Şəl də yoxdu ki, lovyəni şəlliyəsən

    Tam oxu »
  • ŞƏLLƏNMAX

    (Şəki) doymaq. – Yiyif şəlləndin diyəsən

    Tam oxu »
  • ŞƏLNƏX’

    (İmişli) axmaq, yelbeyin. – Ona ehtibar eləmə, o, şəlnəx’ adamdı

    Tam oxu »
  • ŞƏLO:

    (Ağcabədi) qalın, sıx. – Pambıx seyrəlməsə şəlo: olar

    Tam oxu »
  • ŞƏLPEX’

    (Meğri) böyük və sallaq quyruqlu qoyun

    Tam oxu »
  • ŞƏLPƏ

    (Bakı, Cəbrayıl, Gədəbəy, Goranboy, Kürdəmir, Quba, Mingəçevir, Salyan, Ucar) 1. köhnə palaz; köhnə palaz parçası (Bakı, Cəbrayıl, Kürdəmir, Quba, Sal

    Tam oxu »
  • ŞƏLPƏDODAX

    (Zəngilan) yekədodaq, sallaqdodaq

    Tam oxu »
  • ŞƏLPƏX’

    (Meğri) bax şəlpex’. – Şəlpəx’ qoyunnar kimi özx: niyə çəkəmmirsəη?

    Tam oxu »
  • ŞƏLPİY

    (İrəvan) keyfiyyətsiz, yağsız ət. – Bu şəlpiyi niyə alıbsan?

    Tam oxu »
  • ŞƏLPÜTƏ

    (Biləsuvar) xalça növü

    Tam oxu »
  • ŞƏLTƏ

    I (Ağdam, Böyük Qarakilsə, Goranboy, Xocalı, Kürdəmir, Qazax, Şuşa) kişi alt tumanı. – Əyləndə gədənin şəltəsi partdıyıf, cırılıf (Ağdam); – Şəltəni ş

    Tam oxu »
  • ŞƏLTƏK

    (Goranboy) köhnə ayaqqabı

    Tam oxu »
  • ŞƏMBƏLLƏ

    (Culfa, Naxçıvan, Ordubad) əkilən yem otu. – Şəmbəlləni bir dəfə əkərıx, bir dəfə biçərıx (Ordubad); – Şəmbəllə yoncuya oxşar otdu, özü də yazda əkill

    Tam oxu »