I
(Balakən, Borçalı, Qax, Zaqatala)
küçə, yol. – Şəhrədə toz göyə qalxır (Balakən); – Şəhrə-şəhrə gəzərəm, şəhrə gülə bəzərəm, ürək qara olmasa, gülə-gülə gəzərəm (Zaqatala)
II
(Şahbuz, Şərur)
qoyunun qabırğası üzərindəki yağ təbəqəsi. – Şəhrə ətin qabırğasında olur (Şərur)
Şəhrəbanu
Şəhrəbanu və ya Şəhrbanu (fars. شهربانو; bilinmir, İran – 658) (adının mənasi, torpağın xanımı)— III Yəzdigirdin qızı, İslami qaynaqlara görə Hüseyn ibn Əlinin (ə) həyat yoldaşı, şiələrdə dördüncü imam hesab edilən Əli ibn Hüseynin (ə) anası. Lakin təqzibedilməz elmi-tarixi faktların işığında tarixçilərin araşdırmaları göstərir ki, onun Hüseyn ibn Əlinin (ə) həyat yoldaşı və Əli ibn Hüseynin (ə) anası olması bir tarixi mifdir.
Halbuki, Mürtəza Mütəhhəri, Seyyid Cəfər Şahidi və Doktor Əli Şəriəti kimi böyük ilahiyyatçı, və tarixçilər İmam Hüseynin (ə) Şəhrəbanu ilə evlənməsi hekayəsinin həqiqiliyinə şübhə ilə yanaşıp və bu rəvayətləri rədd ediblər.
Tarixi nöqteyi nəzərdən Sasani hökmdarı lI Xosrov (591–628) və süryani xristian etiqadlı, indiki Suriya ərazisindən olan Şirinin (bax : Xosrov və Şirin) nəticəsidir. Nənəsi afrika əsilli, qaradərilidir. Belə ki, II Xosrovun Şirinlə izdivacından doğulmuş, III Yəzdigirdin atası olan Şəhriyar afrikalı bir cariyə ilə evlənmişdi.. Bəhai dininin qurucusu Bəhaullah öz şəcərəsini də Şəhrəbanuya bağlayırdı. Əl-Məsudinin yazdıqlarına görə III Yəzdigirdin iki oğlu və üç qızı var idi, qızlarının adı Adraq Şahar Banu və Mərdavand idi. Bəzi şiə tarixçilərinə görə Əli ibn Hüseynin doğulmasından sonra vəfat etmişdir.
Şəhrəbanu Əmani
Şəhrəbanu Əmani Əngənə-İranlı siyasətçi.İran parlamentinin beşinci və altıncı dövrlərində Urmiyanı təmsil edən nümayəndələrdən biri idi.Şəhrəbanu Əmani, İranın ətraf mühit təşkilatının sədr müavinidir.
Şəhrək
Şəhrək (İcrud)
Şəhrək-i Gülmərz (Urmiya) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Urmiya şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Qərbi (Pərsabad) — İranın Ərdəbil ostanının Pərsabad şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Araz (Puldəşt) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Puldəşt şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Əhmədabad-i Şəhrək (Heris) — İranın Şərqi Azərbaycan ostanının Heris şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Pain (Heris) — İranın Şərqi Azərbaycan ostanının Heris şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Vəliəsr (Germi) — İranın Ərdəbil ostanının Germi şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Mehdi (Sulduz) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Sulduz şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Zeyvə (Urmiya) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Urmiya şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Dilzə Məkan Mostoqol (Piranşəhr) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Piranşəhr şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Sədd-i Novruzlu (Qoşaçay) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Qoşaçay şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Araz (Puldəşt)
Şəhrək-i Araz (fars. شهرك ارس) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Puldəşt şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
2006-cı il məlumatına görə kənddə 1,951 nəfər yaşayır (481 ailə).
Şəhrək-i Dilzə Məkan Mostoqol (Piranşəhr)
Şəhrək-i Dilzə Məkan Mostoqol (fars. شهرك ديلزه مكان مستقل) - İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Piranşəhr şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
2006-cı il məlumatına görə kənddə 258 nəfər yaşayır (45 ailə).
Şəhrək-i Gülmərz (Urmiya)
Şəhrək-i Gülmərz (fars. شهرک گلمرز) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Urmiya şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
2006-cı il məlumatına görə kənddə 483 nəfər yaşayır (131 ailə).
Şəhrək-i Mehdi (Sulduz)
Şəhrək-i Mehdi (fars. شهرك مهدي) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Sulduz şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
2006-cı il məlumatına görə kənddə 689 nəfər yaşayır (168 ailə).
Şəhrək-i Pain (Heris)
Şəhrək-i Pain (fars. شهرك پايين) - İranın Şərqi Azərbaycan ostanının Heris şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
2006-cı il məlumatına görə kənddə 686 nəfər yaşayır (150 ailə).
Şəhrək-i Qərbi (Pərsabad)
Şəhrək-i Qərbi (fars. شهرك غربي) — İranın Ərdəbil ostanının Pərsabad şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Kənddə 2006-cı il siyahıya alınmaya görə 1,425 nəfər yaşayır (384 ailə).
Şəhrək-i Rustayi-i Nasir (Urmiya)
Şəhrək-i Rustayi-i Nasir (fars. شهرک روستایی نصر) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Urmiya şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
2006-cı il məlumatına görə kənddə 286 nəfər yaşayır (92 ailə).
Şəhrək-i Süfla (Bicar)
Şəhrək-i Süfla (fars. شهرك سفلي) — İranın Kürdüstan ostanı Bicar şəhristanının ərazisinə daxil olan kənd.
Kənddə 2006-cı il siyahıya alınmaya görə 296 nəfər yaşayır (67 ailə). Əhalisini kürdlər təşkil edir.
Şəhrək-i Sədd-i Novruzlu (Qoşaçay)
Şəhrək-i Sədd-i Novruzlu (fars. شهرك سدنوروزلو) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Qoşaçay şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
2006-cı il məlumatına görə kənddə 107 nəfər yaşayır (28 ailə).
Şəhrək-i Vəliəsr (Germi)
Şəhrək-i Vəliəsr (fars. شهرك وليعصر) — İranın Ərdəbil ostanının Germi şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Kənddə 2006-cı il siyahıya alınmaya görə 1,342 nəfər yaşayır (288 ailə).
Şəhrək-i Zeyvə (Urmiya)
Şəhrək-i Zeyvə (fars. شهرك زيوه) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Urmiya şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
2006-cı il məlumatına görə kənddə 1.787 nəfər yaşayır (325 ailə).
Şəhrək-i Üçtəpə-i Kürd (Qoşaçay)
Şəhrək-i Üçtəpə-i Kürd (fars. شهرك اوچ تپه كرد) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Qoşaçay şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
2006-cı il məlumatına görə kənddə 300 nəfər yaşayır (71 ailə).
Şəhrək-i Şəhid Rzavani-i Ləkbin (Piranşəhr)
Şəhrək-i Şəhid Rzavani-i Ləkbin (fars. شهرك شهيدرضواني لك بن) - İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Piranşəhr şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
2006-cı il məlumatına görə kənddə 55 nəfər yaşayır (9 ailə).
Şəhrək (Bicar)
Şəhrək (fars. شهرك) — İranın Kürdüstan ostanı Bicar şəhristanının ərazisinə daxil olan kənd.
Kənddə 2006-cı il siyahıya alınmaya görə 329 nəfər yaşayır (88 ailə). Əhalisini azərbaycan türkləri təşkil edir.
Şəhrək (İcrud)
Şəhrək (fars. شهرك) — İranın Zəncan ostanı İcrud şəhristanının ərazisinə daxil olan kənd.
Kənddə 2006-cı il siyahıya alınmaya görə 1,179 nəfər yaşayır (340 ailə).
Şəhrək (İran)
Şəhrək (İcrud)
Şəhrək-i Gülmərz (Urmiya) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Urmiya şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Qərbi (Pərsabad) — İranın Ərdəbil ostanının Pərsabad şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Araz (Puldəşt) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Puldəşt şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Əhmədabad-i Şəhrək (Heris) — İranın Şərqi Azərbaycan ostanının Heris şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Pain (Heris) — İranın Şərqi Azərbaycan ostanının Heris şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Vəliəsr (Germi) — İranın Ərdəbil ostanının Germi şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Mehdi (Sulduz) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Sulduz şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Zeyvə (Urmiya) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Urmiya şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Dilzə Məkan Mostoqol (Piranşəhr) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Piranşəhr şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrək-i Sədd-i Novruzlu (Qoşaçay) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Qoşaçay şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd.
Şəhrəngiz
Şəhrəngiz və ya Şəhraşub – qədim və orta əsrlər Şərq poeziyasında, o cümlədən Azərbaycan ədəbiyyatında şəhәr hәyatının, mәişәtinin, müxtəlif sənət adamlarının tәsviri vә tәrәnnümü ilә bağlı şeir.
Azərbaycan poeziyasında Məhsəti Gəncəvi şəhrəngiz poetik janrının gözəl nümunələrini yaratmışdır. Bu janrda əsasən sadə zəhmət adamları, müxtəlif peşə sahibləri vəsf edilir.
Füzulinin «şəhraşub» və «şəhrəngiz» adlanmalı bir silsilə şeiri vardır.
«Şəhraşub» musiqidə də olub, «Şur» muğamında ayrıca bir guşə imiş və çalına-çalına orta əsrlərdən günümüzə qədər gəlib çatmışdır.
Orta əsrlərin dərinlərində şairlər ayrı-ayrı şəhərləri və şəhər sənətkarlarını söz meydanına çəkən silsilələr yaradaraq adına da şəhraşub demişlər. Əvvəllər bu şeirlər daha çox satirik, ifşaçı biçimdə yazılırmış ki, hər birinin doğulması şəhəri də vəlvələyə salırmış, ədəbiyyatda da hay-küy doğururmuş.
Şəhraşub yazdığına görə müxtəlif cəzalara məruz qalanlar, hətta dili kəsilənlər barədə tarixin şahidliyi var.
Sam Mirzə «Töhfe-yi Sami»sində Hərfi İsfahani deyilən şairin Gilan əhlinin həcvinə şəhraşub yazdığını, buna görə də müttəhim bilindiyini, dili kəsildiyini yazır.
Türkdilli ədəbiyyatda bu şeir şəklinə həvəslə müraciət edilmiş və onun bir sıra maraqlı örnəkləri yaradılmışdır.