(Salyan) budaq
(Laçın) qoca <adam>. – Əsədgilə xolo gəldi
I (Zəngibasar) yuxayayan II (Borçalı, Qazax, Zaqatala) xonça. – Xonu yolluyurux oğlan öyünə
(Zəngibasar) nəm. – Bu öy çox xonavdı
I (Masallı) məcməyi. – Xonça gəldi, otur çörək yeyək II (Tovuz) içərisində xəmir yoğurulan təknə. – Xonça qavaxlar olardı, indi yoxdu
(Ağbaba) bax xidel
(Kəlbəcər) fərsiz, bacarıqsız. – O da mənim kimi xonsanın biriymiş, təkə çıxıf qavağına, ata bilmiyif
(Naxçıvan) yuxuya getmək
(Çənbərək) süfrə. – Xonuηuzun başın dağıtməyejam ha
(Qazax) qız ərə gedəndən 3-4 ay sonra ailəsinin ona apardığı pay
I (Ordubad) bax xol II. – Səfər mə:llim sə:r məktəbə gələndə xorda qurt gördi II (Ucar) ərinmiş yağın tortası
(Ağcabədi, Ağdam, Cəbrayıl, Kürdəmir, Göyçay, Qazax, Mingəçevir, Oğuz, Sabirabad, Şamaxı) əkin sahəsinə tökülən sünbüllərdən öz-özünə bitən taxıl
(Şəki) bax xarali
(Qax) bax xarali. – İndi xoralı biçmağa gedirıx
(Biləsuvar) yara növü
(Şəki) dərman adı. – Keşmişdə qurdu olana (qurd xəstəliyi olana) xorasan verərdilər
xorazey eləməx’: (Ağdam) başqasını bəyənməmək, özünü üstün tutmaq. – A bala, nə xorazey eliyirsəη, hamının dədəsi də məhlimdi, babası da
(Zaqatala) uşaq oyunu adı
(Cəbrayıl) irigiləli üzüm növü
I (Zəngibasar) ögey. – O, mə:m xort qardaşımdı II xort düşməg: (Cəlilabad) tez və bərk yuxuya getmək
(İmişli, Salyan) inaq <camışda>. – Keçən il Həmidin gomşunı xortdama tutmuşdu (Salyan)
(Kürdəmir) inaq <camışda>
(Goranboy) dəvədabanı
(Qax) tavan
I (Basarkeçər, Culfa, Hamamlı, Ordubad, Zəngilan) dərz şəklində bağlanmış ot. – Biz otu xorum eliyif qurudarıx (Zəngilan) II (Gədəbəy, Qazax) kiçik ot
(Naxçıvan) otu dərz kimi bağlayan <adam>. – Xorumçu otu yumuruyur çöldə
(Naxçıvan, Zəngibasar) otu dərz şəklində bağlamaq. – Kərəntiynən oti bişdix’ xorumladıx; – Bizim qalxozza otu Mirhəşim xorumlı:r (Naxçıvan); – Dünən o
I (Kürdəmir) qozun bütöv ləpəsi II (Göyçay) nar çiçəyi III (Kürdəmir) qapı cəftəsinin bərkidildiyi yer
(Ağdam) uşaq oyunu adı
(Qax) yabanı bitki adı
(İmişli) erkək qırqovul. – Cü:rdə iki xoruzboz var, vurmadım
(Ordubad) bax xoruzəy. – Uşax xoruzəx’ olub
(Lənkəran) inaq <adamda>
(Ağbaba, Laçın) bax xoruzbibiqi
(Zaqatala) arı beçəsi
I (Ağdam) satqın. – Ə:, nə xoryat adammış, gedif Qaracadan sədriyə şikə:t eliyif II (Ağdam, Balakən) çirkin, kifir
(Astara, Lənkəran) qəşəng. – Sagır Əlinin oğli Murad yaman xosdu (Lənkəran)
(Naxçıvan, Ordubad, Şərur) daxma. – Həsən bir dam tikib özünə, o əv də:l, bir xosəkdi, canım (Naxçıvan); – Mə:m balaca bir xosəyim var (Ordubad)
(Füzuli) daxma
(Hamamlı) qısaboy
(Ağdam, Bərdə) bax xısınnaşmax. – Güncə çəkilif nə xosunnaşırdıηız? (Ağdam)
(Balakən, Qax) gəndalaş. – Çeperi tamam xoşa basıpdı (Balakən); – Bizim evin yanında çoxlu xoşa pitib (Qax)
(Qazax) xoşluqla. – Xoşamadıynaη deyəsəη yaxşıdı
(Qazax) zarafat. – Xoşdaflıx ele:rəm əzzim, ajığın tutmasın
(Lerik) zarafat
(Qax) bax xoşa
(Bərdə) xəstəlik nəticəsində saralıb tökülən meyvə
(Bərdə, Cəbrayıl) xəstəlik nəticəsində saralıb tökülmək <meyvəyə aiddir>. – İncil xoşəx’liyif tökülüf (Bərdə)
(Quba) xonça
(Qax) zarafat