(Ordubad) bax cırasıl. – Həsən cırasın adamdı
(Ağdaş, İsmayıllı, Mingəçevir, Şuşa) bax cıradal. – Cijim yaxşı cırdala bişirmişdi (Ağdam)
(İsmayıllı) bax cıradal
(Ağcabədi, Ağdaş, Ucar) bax cıradal. – Cijim cırdana pişirmişdi (Ağdaş); – Hə, dünən yaxşıca cırdana yedim (Ağcabədi)
(Bakı, Quba) bax cılğa. – Cırğeynan getdim düz bosdana (Bakı); – Kəntimizə cırğeynan gidəndə yoxun uladı (Quba)
(Çənbərək) arıq. – Cırğın heyvan süddü olmaz
(Gədəbəy, Gəncə, Qazax, Tovuz) bacarıqlı. – Həsən cırı adamdı (Qazax); – Məsim çox cırı uşaxdı, hər nə desən başarer (Gədəbəy); – Avdıllanın oğlu özün
(Bərdə) dilim (ətə aiddir)
cırım-cırım kəsmək: (Bərdə) dilim-dilim kəsmək (əti). – Əti cırım-cırım kəsirix’, şalampır eli:rix’, CIRIMLAMAX (Bərdə) – dilimləmək (əti)
(Ağdərə) dırmıq. – Yeri cırmılnan təmizde:rix’
(Ordubad) ağacın qurumuş budaqları. – Get cırnatdan yığ gəti, ocağa qoyax yansın
(Gəncə) həqiqəti sevməyən
(Ağdərə, Tərtər) 1. karusel. – Cırran elə hərrənir ki, necə də:rman hərrənir həylə (Ağdərə) 2. karuseldə icra olunan oyun adı
(Qarakilsə) yağlı (süd)
(Göyçay) xırda ağaclı meşə
(Qarakilsə) yağsız (süd)
(Şəki) tamam, düz. – Sel cırt ya:rı bölüfdi kəndi
(Biləsuvar) sağmaq. – Qoyunnarı bəri sür, cırtdıyım
(Daşkəsən) çöl quşu adı. – Cırtdanbuğa quşların hamısınnan balaja oley
(Qazax) bax cırtdamağ. – Qara keçiyi gəti, cırtdadax
I (Bərdə) içində qurdu ölmüş, tam sarınmamış barama. – Bi:l cırtı az oldu II (Ağdaş, Kürdəmir, Ucar) xörək adı
(Çənbərək) uşaqlı. – Döşü cırvaqalı dağa həncəri gedim?
(Gədəbəy) əkin sahəsinin qırağı. – Cırvıta nə:kifsiη, a Mahmut?
(Basarkeçər) ardıc. – Təhməz haravanın üsdünə cıtıçça quyubana
(Oğuz) qəlpə. – Daşın cıtqınların bir tərəfə yığdım
(Yardımlı) sözsaxlamayan, ağzıboş. – Qardaşı çox cıvığdu, ağzında söz saxlamey
(Çənbərək, Qazax, Şəmkir) qıvraq. – Arazalı çox cıvrağ adamdı (Çənbərək); – Söyünün oğlu elə cıvrax uşaxdı kın, gözdən qıl qırpır (Şəmkir)
I (Meğri, Mingəçevir, Zaqatala) bax cıbrıx I. – Qiyas dayim bir yüx’ cıvrıx caviz gətdi (Meğri) II (Başkeçid, Borçalı, Çənbərək, Gədəbəy, Qazax) cəld
I (Gəncə) cəldləşmək. – Tənbəl adama cıvrıxlammax gərəhdi ki, iş görə bilsin II (Gəncə) çılpaq olmaq, soyunmaq
cıy vurmax: (Qazax) dimdiyi ilə yumurtanı deşib çıxmaq (cücəyə aiddir). – Cücə cıy vuruf
(Balakən, Kürdəmir, Qazax) 1. kiçik arx (Qazax) 2. şırım (Kürdəmir, Qax). – On cız lobya, beş cız qarğıdalı əkmişəm (Balakən); – Habı cızdara tütün ek
(Şəmkir) uşaq oyunu adı
(Çənbərək) uşaq oyunu adı
(Goranboy, Şuşa, Yevlax) uşaq oyunu adı. – Cızagirmə də dirədöymə kimidi (Goranboy); – Cızagirmədə ya altı, ya səkkiz uşağ oynuyur (Yevlax)
cızaxurd ulmax: (Meğri) iyrənmək
(Hamamlı) uşaq oyunu adı
(Ağcabədi) cızdaq ilə sümüklü ətdən hazırlanan xörək adı. – Ə:, tələse: rsəη də:n, saηa bir cızdığiçi pişirim, ye get
(Tərtər) cızdaq çörək
(Basarkeçər) bax cızagirmə. – Cızə:rmeyi qavaxlar oynardıx
(Cəlilabad) uşaq oyuncağı
(Şahbuz, Şərur) gödəkboylu. – Atasını da görmüşəm, bir cibələyin biridi (Şahbuz)
(Oğuz) uşaq oyunu adı
(Cəlilabad, Lənkəran, Yardımlı) nənə. – Cicəmnən dayımgilə gedmişdim (Yardımlı); – Ay cicə, bırya gəl (Cəlilabad)
(Zərdab, Ordubad) bax cicə
(Bakı) bax ciji-bajı I
(Oğuz, Şəki) itburnu. – Soyuxdəyməsi olana cicil xeyirdi (Oğuz); – Cicil öskürmiyə çox xeyirridi (Şəki)
(Göyçay) xırda-xırda. – O, cicili-cicili şeydi
(Qax) cır alma. – Həyətimizdə cicmay ağacı var
(Ağdam, Daşkəsən, Gədəbəy, Goranboy) atın belində yəhərin əmələ gətirdiyi yara. – Atın beli cidoy oluf pütüncə (Goranboy); – Çox cidoy oluf atın beli,
(Qax) xeyirsiz