(Ağdam, Bakı, İsmayıllı, Kürdəmir, Quba, Qusar, Lənkəran, Masallı, Salyan, Yevlax, Zərdab) balaca saxsı kasa
(Şəki) çirk. – Donun yaman masmağı axır
(Başkeçid, Qax) yumaq
(Borçalı, Cəbrayıl, Culfa, Xocavənd, Qazax, Ordubad, Salyan, Şahbuz, Şəki, Şərur, Şuşa, Yardımlı, Zəngilan) 1
(Balakən) lobya. – Bu il maşmaş da əkdix’
(Gədəbəy) vaşaq. – Nə de:m, porsux var, dələ var, tülkü var, çöl pişiyi var, təx’-təx’ maşağ olor dana
(Qazax, Mingəçevir) şaxta. – Hava maşaqqatdı
(Şəki) qızıl yel (xəstəlik adı). – Maşara xəsdəlığı olana turşu yimax yaramaz, pəhriz gerex’ gözləsin olar
(Qax) quzu. – Xıdıla maşdaq saxlıy men
(Ordubad) qıf. – Maşdalıxnan lampıya nəft tökürux
(Ordubad) qıf
(İmişli) sürücü. – Maşınçını tanımadım
(Zaqatala) qoyun dərisinin tükünü qıvrım etmək. – Şəfi dərini maştəkləşdirir
(Balakən) gözəl. – Xədicə maşu qızdı
(Əli Bayramlı, Kürdəmir) sakit, lal. – Kür bırda yap mat axır (Kürdəmir); – Su mat axan yerdə iri balığ olur (Əli Bayramlı)
(Çənbərək) fərsiz. – Şıxalı mat-qut adamdı (Çənbərək) ◊ Matı-qutu qurumax (Ağcabədi). Matı-qutu çekilmək (Bakı) – 1
(Salyan) nadir tapılan qiymətli şey. – Bı matağam şeydi, hər adamda olmaz; – Bı çox matağam şey dögür, nöhün tə:rifli:rsən?
(Göyçay) qəşəng. – Əyə mına bax, nə matan uşaxdı
(Salyan) iştaha. – Diyəsən, matarın yoxdu
(Salyan) bax matar. – Matırın olmasa, yiyəmməssən
(Başkeçid, Bolnisi, Borçalı, Qazax) qamçı. – At minəndə matrağ olor vurmağa (Qazax); – Matrağı mana ver (Borçalı)
(Qazax) döymək, vurmaq. – Söyün kişi Abbası cuvuğnan elə matraxladı ki
mavala qalmax: (Cəbrayıl) acından haldan düşmək, zəifləmək
(Qarakilsə) acacına. – Sə:rdən mavala-mavala duruf orda
(Cəbrayıl, Qarakilsə, Zəngilan) acından haldan düşmək, zəifləmək. – İt mavalıb öldü (Zəngilan); – Toyuxların dəni qutarıb, lap acınnan mavalıllar (Cəb
(Qarakilsə, Şahbuz, Şərur, Zəngilan) pişik balası. – Mavrı əvdə siçan tutur (Şahbuz); – Quduz dəymiş it mavrıların ikisini də boğub öldürüb (Şərur)
(Kəlbəcər) bax mavrı. – Əvimizə bir mavru gətirdim
(Cəbrayıl, Şamaxı, Şuşa) dırnağın dibi. – Dırnağımı tutanda qayçıynan mayasın da kəsmişəm, elə pis ağrıdır ki (Şamaxı)
(Şərur) turşaşirin, meyxoş. – Mayaxoş narı mən çox xoşdi:ram
(Başkeçid, Borçalı) təzə doğulmuş heyvanı ilk dəfə əmizdirmək. – Mən buzoyu mayalandırmışam
(Cəlilabad) çayıraoxşar bitki. – Mayanadan qol kimi eleyib qarım qazeydilər, bassıreydilər
(Bakı) xəbərçi
(Ağdaş, Cəbrayıl, Cəlilabad, Culfa, Dəvəçi, Füzuli, Gədəbəy, Qax, Qarakilsə, Qazax, Laçın, Lənkəran, Masallı, Salyan, Şəki, Şəmkir, Tovuz, Yardımlı, Z
(Mingəçevir) şikəstlik
mayıl durmax: (Qax) tərəf saxlamaq. – Sen seninkinə mayıl durmı:p mağa durma:casın
(Çənbərək) axsamaq. – Əyri Bənöyşə gənəjə dalda qalıf maymalı:r
(Çənbərək) bax maymalamax. – Nə maymırsan?
(Başkeçid, Borçalı, Qarakilsə) axsaq. – Maytağ Əli dünən bizə:lmişdi (Borçalı)
(Başkeçid) bax maytamax
(Qarakilsə) axsamaq. – Bir də gördüm bıdı maytıya-maytıya gəlir
(Şəki) axsaq. – Maytarağ adamsan, didim, heş sq: əziyət verrəmmi?
(Tovuz) bax maytamax. – Saηa no:luf, niyə maytıyırsaη?
(Zaqatala) döşlük, önlük
(Ağbaba, Qazax) 1. zarafat 2. kef
(Gədəbəy) xirtdək. – Canavar qoyunun mazalasınnan yapışer, öldürör
mazamat satmax: (Ağdam) qəti fikir söyləməmək. – Ə, day niyə mazamat satırsan, malının qıymatın de, xalq alsın dayna
(Ağdam) gavalı növü
(Naxçıvan) dələduz
(Gədəbəy) 1. mərdiməzar 2. paxıl. – Çox mazarxata adamdı o
(Bakı, Cəbrayıl, Cəlilabad, Füzuli, Kürdəmir, Masallı, Salyan) 1. naz, şivə. – Şö:ket, özüvi mazata qoyma (Salyan) 2