(Quba) hananın hissələrindən birinin adı. – Sineg hanada işdənədü, lazım uladu
(Ağdam, Göyçay, Kürdəmir, Mingəçevir) qovun növü adı. – Sineyvaz birəz sulu olur, şirnisi azdı (Kürdəmir); – Sineyvaz yemiş yaxşı yemişdi, irəngi göy
(Ordubad) samıbağı. – Cüt qoşanda öküzün boynuna qoyulan sinəçini bağlayan ipə sinəbağı deyərıx
(Kürdəmir) bax sinəçula. – Sinəculalaru götür, kəlləri qoşağ
(İsmayıllı) bax sinəçi. – Boyunduruğa sinəcünü keçirt
(Cəlilabad, Ordubad) samı. – Bizim kətdə sinəçini ağajdan qayrallar (Ordubad)
(Saatlı, Sabirabad, Salyan) samı
(Masallı) bax sinəçula
(Ağcabədi) kişi və ya qadın alt köynəyinin sinəsinə əlavə edilən parça
I (Qazax) zəhərli (həşərat və ya bitki) II (Qazax) xırda bit
(Qax, Zaqatala) bacanaq
I (Şəki) üçüncü suvaq – Çox möhkəm şeydi singir, nə unnan şir, naqqaş başərər, nə heç nə II (Qax) bud əti
(Ağdam, Qazax, Şəmkir) 1. diz 2. qılça. – Quşdardan hansı quşdu, siηiri beldən uca (Ağdam); – Heyvanı tutuf siηirin dəhreynən vuruf qırıflar (Şəmkir)
(Daşkəsən, Gədəbəy, Şəmkir) 1. həzm etmək. – Yidi:ηi siηiriηnən, onnan (soηra) isdə bozartma (Gədəbəy) 2
(Qazax, Şəmkir) boynundan tutub basmaq, yatırtmaq. – Daneyi siηirreyif basmarradı (Qazax); – Onda Alı uşağı tutuf siηirrəmişdi Kürün qırağında (Qazax)
(Salyan) əsmək, üşümək, titrəmək
sinisaf olmax: (Ağdam) sakit olmaq. – Sinisaf olsun!
sinisap eləmax: (Zaqatala) sakitləşdirmək. – Uşaxları sinisap elə
(Zaqatala) sakitlik. – Burda oturax, sinisaplıxdı
(Salyan) ağ, ən keyfiyyətli (una aiddir). – Sinkə unun çörəgi ağappağ olır
(Ağdam, Gədəbəy, Şəmkir, Tərtər, Tovuz) 1. gizlənmək məqsədilə aşağı əyilmək 2. qısılmaq. – Dədəm gəlir, aşağı siη; – Canavar kirimiş gələr, siηər sür
sino:u getməg: (Bakı, Quba) bax sinav getməx’. – Filan şeydən ötri sino: u gedir (Bakı) ◊ Sino:u döyməx’ (Ağcabədi) – yalvarmaq
sinsaf olmax: (Göyçay, Mingəçevir) sakitləşmək. – Sinsaf oluf oturdu orda (Göyçay)
(Cəbrayıl) bax simsar
(Göyçay, Şəki) sünbüllü yabanı bitki. – Sinsilə nazik, balacana buğda kimidi (Göyçay); – Sinsilə buğdanın içində çox bitir (Şəki)
I (Salyan) bax singsiməg. – Nə sinsiyirsən, əgnüvə paltar giy də II (Cəlilabad, İmişli) 1. zarımaq 2
(Zəngibasar) inamını itirmək
(Gədəbəy) qorxutmaq. – Uşağı elə sinsidif kin, yazıx göz aşmağa da qorxor
(Xaçmaz) utanmaz, həyasız, sırtıq
(Şəki) sırtılmaq, sırtıqlaşmaq. – Gö:rsən, gedə laf sintarıtdı
(Göyçay, Qəbələ, Salyan, Ucar) bax sintarmax. – Qonşu:n uşağı:n üzi lap sintərib (Göyçay); – Uşağ elə sintərib ki, nəqqədər disön qulağ asmır (Salyan)
(İmişli) sıx, qalın. – Sip tağda nə yemiş olar?
(Qazax) siləbəsilə, ağzına kimi dolu. – Cəm suynan sipbələmsilədi; – Bayda sipbələmsilədi
(Şəki) bax sipbələmsilə. – Boşqaf sipbəsilə doludu
(Zaqatala) gizlənmək. – Havayı sipçimmə, görmişəm
(Lerik) qar təpəsi
(Dərbənd, Tabasaran) bax sıpqın
(İsmayıllı) yabanı sarımsaq. – Sirdən yaxşı qitab bişirillər Sir qalmax (Gəncə, Mingəçevir) – məəttəl qalmaq, təəccüb qalmaq
(Yardımlı) dağıtmaq. – Buğdəni sirab ele:b həyətnən
(Dərbənd, Quba) bax sibinc. – Sirbinci quyadular beşigün altına, uşağın sidigi tökülədü una (Quba); – Ləlüni bərk tərpətmə, sirbinc dağılar
(Lənkəran) xörək adı
(Bakı) xəsis
(Bakı) xəsislik. – Sən də nöşün bir belə Hacqara kimi sirəcəlik eliyəsən?
(Borçalı, Tovuz) çardağın çatmaları
(Kürdəmir) sulu yerlərdə bitən ot növü. – Sirəqo:uci biçib qurudurux, dam üstünü avarreyrıx
(Cəlilabad) 1. sıra 2. növbə. – Sirəmnən gəlirdüg
(Laçın) bax sirəm (2-ci məna)
(Yardımlı) yemişanın bir növü. – Sirgilə qırmızı dey
(Tabasaran) uzuntüklü, saçaqlı papaq. – Şə:bənü papağı hiç, unun sulpapağı sirhapapağa uxşayadu
(Ordubad) dərman bitkilərindən birinin toxumunun adı. – Xəstəyə sirxiş ver