Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • SEÇKİN

    (Tovuz) çubuqdan hörülmüş quzu damı. – Çobannar quzuları seçkinnən çıxartdılar

    Tam oxu »
  • SEÇMƏ

    (Cəlilabad) qırma. – Barıtım var, ancağ seçməni baha vereylər

    Tam oxu »
  • SEFQAN

    (Qazax) işsiz, avara

    Tam oxu »
  • SEFTİRİM

    (Ordubad) gic, səfeh

    Tam oxu »
  • SEĞMAĞ

    (Dərbənd) sıxmaq. – Honun <üzümün> suvun seğib aladig

    Tam oxu »
  • SEHİN

    I (Qazax) bax seyin II (Ordubad) saxsı qab. – Sehini ver mənə aparım

    Tam oxu »
  • SEKİ

    I (Tovuz) tala, açıq yer (meşədə). – Mal ferması bu il yayı sekidə keçirəcəx’ II (Şəki) balkon. – Usdulu sekiyə çıxart qoy

    Tam oxu »
  • SEL

    I (Hamamlı) dərz, küləş, ot və s. daşımaq üçün iri araba. – Otu, küləşi selə yığıf aparırıx II (Balakən) paltar qurutmaq üçün kəndir III (Balakən) təl

    Tam oxu »
  • SELAF

    (Zəngibasar) sel yuyan yer. – O selaf yerrəri indi əkinəcə: döndəriflər

    Tam oxu »
  • SELAVAD

    (Füzuli) sel axan dərə

    Tam oxu »
  • SELBESEL

    selbesel qoymağ: (Bakı) səliqəyə salınmamış, yığışdırılmamış qoymaq. – Öyi-eşigi selbesel qoyub gəlmişəm, gərəg gidənnən sora yığışdırım

    Tam oxu »
  • SELİX’

    (Füzuli) ehtiyatsız davranan

    Tam oxu »
  • SELİM

    (Şərur) çox dik dağ

    Tam oxu »
  • SELİNTİ

    (Balakən, Borçalı, Cəbrayıl, Gəncə, Hamamlı, Qafan, Qarakilsə, Qazax, Masallı, Meğri, Mingəçevir, Şəmkir, Ucar, Zəngilan, Zərdab) selin və ya suyun yı

    Tam oxu »
  • SELİNTİR

    (Basarkeçər) səliqəsiz, pinti. – Bu yaman selintir adamdı

    Tam oxu »
  • SELİT

    selit gəzdirməx’: (Basarkeçər) söz gəzdirmək. – Anaxanım çox selit gəzdirən arvatdı

    Tam oxu »
  • SELLAF

    (Gədəbəy, Tovuz) selin açdığı dərə, yarğan. – Sellafdan uzaxda otarın bılığı (Gədəbəy)

    Tam oxu »
  • SELLİX’

    (Zaqatala) selin əmələ gətirdiyi sucuq, bataqlıq. – Əli selliyə batmışdı

    Tam oxu »
  • SELLOYİ

    (İmişli) daşqın zamanı su basmış yer. – Selloyi bossan əkərdüg Arazboyu

    Tam oxu »
  • SELNİ

    (Salyan) həmişə. – Bağın gərək selni içində olasan

    Tam oxu »
  • SELO:X

    (Tovuz) bax selov

    Tam oxu »
  • SELOV

    (Ordubad) sel suyu

    Tam oxu »
  • SELOY

    (Borçalı, Çənbərək, Karvansaray, Tovuz) bax selov. – Şiddətli yağış zamanı sel sürüdən iki qoyunu sürüyüb seloya saldı (Tovuz); – Seloyda bir kərən qa

    Tam oxu »
  • SELYAN

    I (Ağdərə) selin əmələ gətirdiyi dərə, yarğan. – Sel gəliv ovur əmələ:lir selyan II (Qazax) xırda muncuq III (Bolnisi, Şəmkir) dərz, küləş, ot və s

    Tam oxu »
  • SELYƏTƏLİ

    (Qazax) səliqəsiz, pinti. – Selyətəli arvatdan arvad olmaz

    Tam oxu »
  • SEMQİ

    (Qazax) sahibsiz (it)

    Tam oxu »
  • SENMAX

    (Balakən) sakitləşmək, yavaşımaq (yağışa aiddir)

    Tam oxu »
  • SENMƏX’

    (Tərtər) bax senmax. – Kür çayı qalxır da, senir də

    Tam oxu »
  • SERDABƏ

    (Quba) zirzəmi. – Bizim serdabədə çux udun var

    Tam oxu »
  • SERİZƏ

    (Meğri) bax serzic. – Sən elə serizə oxuyecen?

    Tam oxu »
  • SERPİŞ

    (Şəki) konusşəkilli mis qab

    Tam oxu »
  • SERTMƏC

    (Şəki) biçilib (və ya çalınıb) səliqə ilə sərilmiş ot və ya taxıl. – Çalırığ otu, sertməcə yığırığ, so:ra qotmana yığırıx

    Tam oxu »
  • SERTOV

    (Füzuli) pencək. – Soyuxdu, sertovunu gey!

    Tam oxu »
  • SERTOY

    (Qazax) bax sertov

    Tam oxu »
  • SERZİC

    (Cəbrayıl) daima, həmişə

    Tam oxu »
  • SESƏ

    (Ordubad) kiçik mişar. – Sesəynən taxdaları kəsmağ olur

    Tam oxu »
  • SESİ

    (Lerik) qıyıq

    Tam oxu »
  • SESON

    (Ordubad) bax sesə. – Buşqi bir əlli olur, sesonu da bir əlli işlədillər, ama unun üssən ipi olur

    Tam oxu »
  • SEŞMƏ

    I (Qarakilsə, Şərur) bax seçmə II (Qarakilsə) quru təzək parçaları

    Tam oxu »
  • SETRƏ

    (Cəlilabad) astarsız pencək. – İstidi, setrəni gey, gə gedəy

    Tam oxu »
  • SEVDA

    (Cəbrayıl, Cülfa) ekzema

    Tam oxu »
  • SEVƏRMƏK

    (Göyçay) arxası üstə uzanmaq. – Yazda adam günün altda sevərir

    Tam oxu »
  • SEVİNC

    (Basarkeçər) kotanın qolunu boyunduruğa calayan ağac hissə

    Tam oxu »
  • SEVİNDİRMƏX’

    (Basarkeçər) yandırmaq (lampanı). – Ay oğul, axşam düşüf, ışığı sevindir

    Tam oxu »
  • SEYEREK

    (Balakən) gəzəyən. – Axşama kimi seyerek kimi gəzirsən, heç bir iş görmürsən

    Tam oxu »
  • SEYXAŞ

    seyxaş iləmağ: (Quba) 1. sakitləşdirmək 2. yerləşdirmək, yerbəyer etmək 3. dağılışmağa məcbur etmək

    Tam oxu »
  • SEYXAŞMAX

    (Şəki) 1. sakitləşmək 2. seyrəlmək Seyxaş olmeg (Bakı) – sakitləşmək. – Diyan, ara seyxaş olsun, sora gedərsən ◊ Seyxaş ulmağ (Quba) – 1

    Tam oxu »
  • SEYİN

    (Culfa, Naxçıvan Şahbuz, Şərur) sini. – Seyində süd olar, su olar; – Seyində xorəx’ yiyillər (Culfa)

    Tam oxu »
  • SEYİRMƏ

    seyirmə biçmə: (Quba) taxılı yuxarıdan, sünbülün altından biçmə. – Buğdanı seyirmə biçibəni kurrama, hələnçik dərzdə diyanməyədi

    Tam oxu »
  • SEYNƏ

    (Cəlilabad) qulplu saxsı qab. – Ay qız, o seyniyə biyaz qatığ tök, bira gəti

    Tam oxu »