(Şəki) təmiz və səliqəli geyinən. – Abidə həmişə sirxo: gəzir
(Ağdam) hər şeydən iyrənən
(Kəlbəcər) bax sirxov. – O, yaman sirxoydu
(Naxçıvan) çarıqda bağ keçirilən dəlik
(Çənbərək) qənaət. – Xedi hər şeyi sirifnən işdədir
(Culfa, Meğri, Ordubad) 1. çarıq tikmək və ya onu təmir etmək üçün göndən kəsilən nazik, uzun hissə 2
(Qarakilsə) köhnə
I (Salyan) üzə salıb dayanmaq, gözləmək. – Qapının ağzında sirinsəyib, əl çəkməz ki?; – Nə sirinsəyib durmısan bırda? II (Salyan) bax silimsəmək
(Xaçmaz) bax silimsəmək
I (Bakı) bax sirinsiməg. – Ada, qouram getmir, lap sirinsiyib bu uşağ II (Bakı) iyrənmək. – Naxoşun yarası elə pisdü ki, adam baxanda sirinsi: r
(Cəlilabad) bax silimsəmək
(Kürdəmir) məc. sırtılmaq, üzü bərkimək. – Qıza söz batmır, elə bil sirinsiyib
(Cəbrayıl, Dərbənd, Göyçay, Kürdəmir, Oğuz, Zəngilan) 1. alaq otu (Göyçay, Kürdəmir, Oğuz). – Sirkanı bir uzunqulax ye:ır (Oğuz); – Ajı alax, sirkan m
(Göyçay) çoxlu sirkan bitən yer
(Ağsu) yeməli yabanı bitki adı. – Bossanımızza çoxlı sirkantərə bitip
(Bakı) üzüm növü adı
(Qazax) ayaqda əmələ gələn gicişən sulu yara
(Çənbərək, Qazax, Mingəçevir) bax sirkan (1-ci məna). – Şalvarımı sirkən dutdu; – Ot olmuyanda mal sirkəni də yiyər (Qazax)
(Göyçay) üstünə tut silkələmək üçün hazırlanan böyük, qalın parça
(Salyan) sirkə, qənd və sudan hazırlanan şərbət
(Dərbənd) zökəm. – İki-üç gündü ho: sirkoy ulub, bayra çixmiyədi
(Dərbənd) arıq (ən çox heyvana aid edilir). – Qurban quyin saxlayadu, yazbaşı uni malları həmi sirsir uladu
(Ağdam, Xaçmaz, Qax, Quba, Oğuz, Şəki, Zaqatala) 1. zirvə (Qax, Oğuz). – Dağın sirtində bir dənə qoyun otdıyır (Şəki) 2
(Salyan) bax sirkan 2. – Sirtiğannarı palteynən qırmağ lazımdı
(Ağdam) bax sirkan 2
(Goranboy) bax sertov
(Tərtər) bax sertov
(Ağdam, Laçın, Mingəçevir) bax sertov. – Bu gün özümə sirtov aldım (Ağdam)
(Tovuz) bax sertov
(Quba) eyvan. – Bizim sirvanda iki adam durmışdı
(Cəbrayıl) bitki adı. – Qoyun sirzəni yaxşı yeyir
(İsmayıllı) toyuq cinsi. – Bu yumurta sisar yumırtasidi, başqa yumırtalar buni sındıra bilməz
(Lənkəran) pis iyli həşərat növü. – Sisəgi öldürmə, iy verər
(Zaqatala) əsgidən düzəldilən kukla
(Ağdam, Ağdaş, Borçalı, Cəlilabad, Əli Bayramlı, İsmayıllı, Kürdəmir, Qafan, Qax, Quba, Masallı, Mingəçevir, Şəmkir, Şuşa, Tovuz) 1
(Qəbələ, Şuşa, Tovuz) 1. tərslik. – Oqtayın sitallıxda tayı yoxdu, nə dedi gərəx’ o ola (Tovuz) 2. nadinclik 3
I (Çənbərək) qüvvə, güc. – Büyün Aşır Özvər oğarda işdədi kin, qolunda sitar qalmadı II (Şərur) paltar
(Qax) zarafatçı, zarafatcıl
(Tərtər) həyasız, utanmaz, sırtıq. – Sitəzə adam hayasız danışar
(Göyçay) həyasızlıq, sırtıqlıq. – Diyən sitilcəmlix’dən əl çəkmiyəssən
(Şamaxı, Şuşa, Yevlax) soyuqdan əsmək. – Nə yaman sitildəyirsəη (Yevlax)
(Şəki) bax sitildəməg. – Laf sitillirsən, puça yaxın otur
(Gəncə) 1. inilti. – Gejə gördüm bir sitilti gəlir, gedif, baxanda gö:rəm gədə azarranıf, otun üsdə yıxılıf 2
(Şamaxı) bax sitəzə
(Şamaxı) həyasızlaşmaq, sırtıqlaşmaq
(Qafan, Qazax) soyuqdan əsmək, titrəmək. – Genə qış gəlməmiş nə tez sitirsən? (Qafan)
I (Cəlilabad) balta sapının əyri hissəsində çıxıntı. – Baltanın dik yerü oley, özi də əgri olan yerü, biz ona deyüg siv II (Masallı) künc
I (Şuşa) qığırdaq II (Borçalı, Bolnisi) astana
(Gədəbəy) qapı tayını çərçivənin alt və üst tərəflərinə bənd edən çıxıntı. – Sivəx’ qapının çərçivəsinə vuruloy
(Balakən, Gəncə, Qax, Şəki, Zaqatala) bax sibinc. – Uşağın sivinci dağıldı (Zaqatala); – Sivinci təmizlə (Gəncə)