(İmişli) yaxşı yazan. – O, yazancıl uşağdı
(Ağdam) yazın əvvəlləri, köhnə məhsulun qurtardığı, yeni məhsulun hələ yetişmədiyi vaxt. – Yazanquruda yeyinti çox az olur
(Qazax, Tovuz) bax yazabuğa. – İkiilliy olanda yazbuğadı (Tovuz)
I (İmişli) yaz yurdu, yaz otlağı. – Yazı yazdaxda olordux II (Zaqatala) yazlıq taxıl
(İmişli) həddindən artıq istilik nəticəsində əmələ gələn qoyun xəstəliyi adı
(İmişli) yaz fəslini keçirmək. – Yazde:f qalxerdıx dağa
(İmişli) siyahıyaalma. – Yazğıda bu uşağ balaceydi
I (Ağdam, Cəbrayıl, Füzuli, Qazax, Laçın, Oğuz, Ordubad, Şahbuz, Tərtər, Zəngilan) çöl, səhra, düzənlik
(Oğuz) toyqabağı nikah məclisi
(Çənbərək, Cəbrayıl, Gədəbəy, Qazax, Şəmkir, Tovuz) bələd olduğu yeri itirmək, səhv salmaq. – Vəli yazıxıf (Qazax); – To:x yazıxıf, də:nə <deyə
(Gəncə, Qazax) yayınmaq. – Yaxşı görör Güllü qarı, heş şey yazınmer gözünnən (Qazax); – Məni görən kimi yazındı (Gəncə)
(Gəncə) yayındırmaq. – Onu gözümnən yazındır ki, görmüyüm
(Daşkəsən, Gədəbəy, Göyçay, Qazax, Şamaxı, Tərtər, Ucar) çölpişiyi. – Yazıpişiyi çöl heyvanıdı (Tərtər); – Bizim yerdə yazıpişiyi çox olur (Şamaxı)
(Salyan) toyu keçirmək üçün məsləhətləşmə yığıncağı. – İskəndər məni yazıyazzıya çağırmışdı, mən də gedəmmədim
(Tərtər) kartofdan hazırlanmış xörək adı
(Gədəbəy, Kəlbəcər) yaymaq. – Xamırı oxloynan yazıllar (Gədəbəy)
(Qazax) yaz vaxtı. – Buralar yazyönü yaxşı olur
(Dərbənd, Tabasaran) göndərmək. – Uşağı Qorbannan yebərdim (Tabasaran)
(Meğri, Ucar) özündən yeddi nəsil əvvəl olanlar. – Mən onun yeddiarxadönəninə bələdəm; – Oğlum, sənin yeddiarxadönənin də yaxşı adamlar olublar (Ucar)
(Qax, Oğuz) mədəcik. – Baş tapbağ olan şey döylü, bilmirəm niyə yeddigəlin diyillər (Oğuz)
(Borçalı, Qazax, Tovuz) bir yerdə olan yeddi ulduz
I (İmişli, Masallı) qızlarquşu. – Orda yeddilik bala çıxardıb, yuvası var (İmişli) II (Qazax) yeddi canavardan ibarət sürü
(Bərdə, Ucar) bax yeddilövün. – No:ruz bayramında yeddilö:ün düzəldirix’ (Bərdə); – Bayram axşamına biz yeddilö:ün hazırrıyırıx (Ucar)
(Qax, Ordubad) qarışıq, müxtəlif şirniyyat və s. – Qız, dur ayağa, xalangilə yeddilövün qoyum, apar (Ordubad)
(Lənkəran) quş adı. – Ağacımızdakı yeddirəng çox gözəldür
I (Çənbərək, Tovuz) ikitəkərli araba növü. – Yedəx’də iki şalman gətdi Əli (Çənbərək); – Bir yedəx’ tapın, o dəni də:rmana tulla:η (Tovuz) II (Oğuz) m
(İsmayıllı) yas məclislərində avazla oxşayan qadın, ağıçı Yedmə qalmağ (Meğri) – dul qalmaq. – Bılqeyisi görim yedmə qalsın
(Gədəbəy) həyasız. – Çox yeə adamdı Mansır
(Quba, Ordubad) bax yey. – Sənnən yeg olmasun, yaxşıdı (Ordubad); – Mənim bir dusdum vardı, sənnən yeg olmasun, Bakı şə:rində (Quba)
(Ordubad) oğlan evində olan toy. – Yegəl oğlan əvindo:lar
I (Cəlilabad) bacıoğlu. – Yegənnərim gəldilər II (Cəlilabad) ardınca gedən. – Həsənin də yegəni olər
(Qazax) biçilib zolaq şəklində tökülmüş ot. – Qızım otu yehrədən yığdı
(Laçın) bütünlüklə, hamısı
(İmişli) bax yeyilmə
(Dərbənd) rüşvət. – Habu nə cür adamdu, yek almamış işi düzəltmədü
yekbecə gəlmeg: (Bakı) höcətləşmək. – Məniynən nə yekbecə gəlirsən?
(Gədəbəy, Gəncə, Laçın, Şamaxı, Şəki) lovğa. – Yaman yekəxana adamsan (Laçın); – Hajı yaman yekəxana adamdı (Gəncə); – Yekəxana adamnan zəhləm ge:r mə
(Gədəbəy, Gəncə, Laçın, Şamaxı, Şəki) lovğalıq. – Çox da yekəxanalıx eləməynən ha! (Gədəbəy); – Yekəxanalıx pis şeydi (Gəncə)
(Başkeçid) tutmaq, yapışmaq
(Naxçıvan, Ordubad) üstünə tut çırpmaq üçün ağac altına salınan və ya tutulan böyük parça. – Biz tuti yelana silkirix’: – A bala, yelanı o yana tut (N
I (Qazax, Tovuz) nazik və ya yağlı çörək növü. – Yelapardını sajda pişirəllər; – A:z, bir az yelapardı pişir, ye:əx’ (Qazax) II (Bakı) zəif küləkdən ç
(Ağdaş) yenidən. – Gəl oyuna yelbaşdan başdıyax
I (Cənubi Azərbaycan, Kürdəmir, Lənkəran, Şamaxı) quş adı. – Yelbə bicardan uşdi (Lənkəran); – O:çi tornan on yelbə tutdi (Şamaxı); – Bir dənə yelbə t
(Laçın) saç. – Yelbizinnən tutuf sürüyərəm
(Füzuli) bax yelbiz. – Yelbizəyini bir yerə yığsana!
(Laçın) saçlamaq. – Saçı olmuyan arvadı yelbizləmək olmaz
yelboğaz olmax: (Göyçay) boş, dənsiz sünbül açmaq
(Kürdəmir, Masallı) ləçək. – Yelçəgimi yumuşam (Kürdəmir)
(Gəncə) havatəmizləyən, havadəyişdirən aparat. – Yelçəkən xarab oluf, işdəmir
(Ağcabədi) nehrədə hava çıxan xüsusi yer. – Yelçıxan olmasa qatıx köpər nehrədə