(Dərbənd, Xaçmaz, Quba) yarasa. – Gecəgəzən əxşamlar uçadu, unun güzi günüz görmiyədü (Quba); – Gecəgəzən işiqdən qurxadı (Dərbənd)
(Cəlilabad) yarasa
(Cəbrayıl) bax gecəquşi. – Bizim pə:mizdə gecəquşu yaman çoxdu
(Zaqatala) bax keji. – Gecini günəşdə quruduram
I (Borçalı) əlağacı II (Zaqatala) qoyun və keçinin boğazından sallanan vəzlər
(Kəlbəcər) balaq, camış balası
(Quba) bax gedax. – Gedeg uladu gomşu balası
(Şəki) bax gedax. – Sifdə olannan bir illığa kimi gedex’ diyəllər, bö:yəndə kəlçə
(Şəki) bax gedax
(Meğri) mübahisə etmək, sözləşmək. – Qudurətnən qərdəşi gedələşirdi
(Bakı) kəm, əskik, az. – Bı lap ağıldan gedigdü
(Kəlbəcər, Tovuz) mübahisə etmək, sözləşmək. – Bınnan biz maşı:n üsdündə gedişdix’ (Kəlbəcər)
(Dərbənd) şin. – Habular arabanın gegeyləridir
(Meğri) vəlin bir növü. – Qoy xomar cöngəni gehriyə qoşsun örgəssin
(Quba) bax ganaşmax. – Büyüglərnən hər şeyi geişmağ yaxşı şeydü
(Gəncə, Qazax, Şəki, Şəmkir, Tovuz) səhər tezdən. – Laf gejdən sizə:lejəm (Qazax); – Gejdən hamı işə ge:r (Şəki)
I (Ağcabədi) uşaq oyunu adı. – Uşağın biri deir: “Gejə”, onda “gündüz” (“gündüz” adlı uşaq qrupu) qaçır, “gejə” (“gecə” adlı uşaq qrupu) tutur II (Şuş
(Hamamlı, Qazax) gejə geyilən qalın tüklü papaq. – Gejəliyi ver maηa, qoyajam başıma (Qazax)
(Qazax) gecə vaxtı
(Dərbənd) armud növü. – Gelinbarmağı büzdə az uladu, uni sumkeynən, turboynən gətirədüg
(Dərbənd) yeməli yabanı bitki adı. – Uturan yərdə duyincə gəlinqirqiçi yidüg
(Qax) şanapipik
(Bakı) genişlik, açıqlıq
(Qax) gəlinbacı. – Gelmacı, ay gelmacı, qorığa dana tüşüp, dirrigi yiyəcaxdı
(Tovuz) məsləhətli. – Geηəşix’li görülən şey noxsansız olur
(Tovuz) bax gaηaşmax. – Qoy bu məsələyi bir-iki adama genəşim, görəx’ nə deyillər
(Oğuz) gəndalaş
(Ağdam, Ağdərə, Borçalı, Gədəbəy, Gəncə, Xocavənd) uzaqlaşmaq. – Sən hara geηiyif gedirsəη? (Xocavənd); – Qarmax inəx’ geηiyif, harye:difsə görümmer h
(Şəki) bax gaηaşmax. – Öydə də bi genişim, görax nə diyillər
(Tovuz) 1. uzaqlaşdırmaq. –O it xeyirriyə ulamır, onu geηitməx’ lazımdı 2. genişləndirmək. – Mağarı bir bekara geηitməx’ lazımdı, çama:tı tutmaz
(Qazax) azca gen
(Yardımlı) alaq otu
(Lənkəran) qaşqaldaq. – Atam mənçün ge:r vırıb gətirib
(Şərur) yabanı yağlı bitki növü
(Tabasaran) keyfiyyətli. – Qurbanü papaği gerekçağlu tikilütdü
(Şəki) başqa, qeyri. – Sənnən ge:ri bizim kimimiz var
(Cəlilabad, Yardımlı) isti cənub küləyi. – İki gündi germic əseydi, isdi germic (Cəlilabad)
(Şəki) qamışlıqda bitən nazik və uzun ot (bafa bağlamaq üçün istifadə olunur). – Geş qamışın içində bitir; – Geşnən bənnəm olur
(Mingəçevir) gicitkən
(Naxçıvan) gec. – Olar kətdə geşsin olullar
(Culfa) kürəkən. – Gev qızımın ərinə di:rəm
(Laçın) kotanı dərinə endirən və yuxarı qaldıran yiv. – Gevazan qırıldı, iş qaldı
geyiy olmax: (Meğri) gəzib yorulmaq. – Gədələ geyiy oldula bı yamaşlarda
(Başkeçid, Borçalı, Cəbrayıl, Göyçay, Qazax, Ordubad) yarımpalto. – Nədir mağazinnən geymə aldı (Qazax); – Mə:m təzə geyməm var (Borçalı)
(Şəmkir) içərisinə ot və ya saman qoyularaq çul əvəzinə işlədilən naxışlı palaz. – Geyvət öküzdən ötrüdü, özü də naxışdı
(Şəki) buğaya gəlmə vaxtını bir il ötürən. – Hö:r vaxdını keçirənə diyərıx gezazdıran
(Dərbənd) külüng. – Mustafa gezeynən daş çixartub əv tikədü
(İsmayıllı) gicitkən. – Əllərimi geznə daladı
(Şəki) bax gaηaşmax. – Didi ki, get öydəkilərnən də gə:ş gəl
(Dərbənd) ot topası, qotman. – Çalınmiş uti yığallar gəbələrə