Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • HİMLƏMƏK

    f. Birinə gözü, ya əli ilə işarə etmək, him eləmək; işarə, mimika ilə bildirmək. Osmanı himlədi əlilə bəri; Bükülü bir şeyi verdi içəri… H

    Tam oxu »
  • HİMLƏŞMƏ

    “Himləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HİMLƏŞMƏK

    qarş. İşarə ilə, qaş-gözlə bir-birinə bildirmək, bir-birinə him eləmək, işarə etmək. Məclisdə oturanlar himləşdilər

    Tam oxu »
  • HİMN

    [yun.] 1. Dövlət və ya sinfi birlik rəmzi kimi qəbul olunmuş təntənəli mahnı. 2. Təntənəli mədhiyyə, birinin və ya bir hadisənin şərəfinə ifa edilən t

    Tam oxu »
  • HİN

    zərf [ər.] Vaxt, zaman, çağ, an, əsna. □ Bu hində – bu əsnada, bu anda, bu zaman. Bu hində yoldaşım Lağlağı əlində “Həyat”ın 106-cı nömrəsi girdi içər

    Tam oxu »
  • HİN₁

    is. 1. Bəzi ev heyvan və quşlarının saxlandığı kiçik tikili. İt hini. Toyuqları hinə salmaq. – [Nabat:] Hinə bax, ay Gülsüm bacı, dünən hindən iki dən

    Tam oxu »
  • HİND-AVROPA

    Hind-Avropa dilləri dilç. – Hind, İran, yunan, slavyan, Baltik, german, kelt, roman və b. müasir və qədim Asiya və Avropa dillərinin daxil olduğu böy

    Tam oxu »
  • HİNDXORUZU

    is. Erkək hinduşka, hinduşkanın xoruzu

    Tam oxu »
  • HİNDİ

    is. Amerika qitəsinin, Cənubi və Şimali Amerikanın ancaq bəzi rayonlarında qalan ən qədim yerli əhalisini təşkil edən tayfa və xalqların ümumi adı

    Tam oxu »
  • HİNDLİ

    is. Hindistanın milli, dini və kasta mənsubiyyətindən asılı olmayaraq əsil yerli əhalisinin ümumi adı; hindu; hindistanlı

    Tam oxu »
  • HİNDŞÜNAS

    is. [hind və fars. …şünas] Hindşünaslıq mütəxəssisi

    Tam oxu »
  • HİNDŞÜNASLIQ

    is. Hindistanın tarixini, iqtisadiyyatını, dillərini, incəsənətini və s. öyrənən elmlərin toplusu

    Tam oxu »
  • HİNDTOYUĞU

    is. Dişi hinduşka, hinduşkanın toyuğu

    Tam oxu »
  • HİNDU

    bax hindli. [Şeyx Sənan günəşi göstərir:] Türk, hindu, ərəb, əcəm bilməz; Nuri hər yanda artar, əksilməz… H

    Tam oxu »
  • HİNDUŞKÁ

    is. [rus.] Qırqovul ailəsinə mənsub ətlik iri ev quşu; loş. Hinduşka əti. Hinduşka ferması. – Gülsəhər Müşgünazgilin qapısını döyəndə həyətdəki qazlar

    Tam oxu »
  • HİNLƏMƏ

    “Hinləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HİNLƏMƏK

    f. Hinə salmaq. Göyərçinləri hinləmək. – [Oddamdı:] Atam, mən gedim, toyuq-cücəni hinləyim, yoxsa ara qarışar

    Tam oxu »
  • HİPÉRBOLA

    [yun.] riyaz. Səthin konusunu kəsən ikitərəfli, qeyri-qapalı əyri xətt

    Tam oxu »
  • HİPERBOLİ́K

    sif. [yun.] riyaz. Hiperbolaya aid. Hiperbolik kəsik

    Tam oxu »
  • HİPERBOLÓİD

    [yun.] riyaz. Hiperbolanın fırlanmasından hasil olan səth

    Tam oxu »
  • HİPERTONİ́K

    sif. [yun.] tib. Hipertoniyaya, qan təzyiqinin artmasına aid olan, onunla bağlı olan. □ Hipertonik xəstəlik – arteriya damarında qan təzyiqinin artmas

    Tam oxu »
  • HİPERTÓNİK

    [yun.] tib. Hipertoniya xəstəliyi olan, qan təzyiqi normadan yuxarı olan adam

    Tam oxu »
  • HİPERTONİ́YA

    [yun. hyper və tonus – gərginlik] tib. 1. Qan təzyiqinin artması. 2. Hipertonik xəstəlik, qan təzyiqinin artması

    Tam oxu »
  • HİPNOTİ́ZM

    [fr. əsli yun.] 1. Hipnoza xas olan halların məcmusu. 2. bax hipnoz 1-ci mənada. 3. Başqasına təsir etmək bacarığı

    Tam oxu »
  • HİPNÓZ

    [yun. hypnos – yuxu] 1. İnsanda və ali onurğalı heyvanlarda adətən sözlə, baxışla təlqin nəticəsində əmələ gələn yarımyuxululuq halı

    Tam oxu »
  • HİPNOZÇU

    is. Başqasını hipnoz halına gətirən adam; hipnozla müalicə edən həkim

    Tam oxu »
  • HİPNOZLAMA

    “Hipnozlamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • HİPNOZLAMAQ

    f. Təlqin vasitəsilə hipnoz vəziyyətinə gətirmək, hipnoz etmək. Xəstəni hipnozlamaq. // məc. İradəsini əlindən almaq, sezdirmədən öz iradəsinə tabe et

    Tam oxu »
  • HİPOTENÚZ

    [yun.] riyaz. Düzbucaqlı üçbucağın düz bucaq qarşısındakı tərəfi

    Tam oxu »
  • HİPOTONİ́YA

    [yun.] tib. Qan təzyiqinin azalması, aşağı düşməsi; habelə toxumaların, orqanların tonusunun azalması

    Tam oxu »
  • HİRS

    is. [ər.] Qəzəb, hiddət, acıq, qeyz. İzzət qüssədən və Məhəmmədhəsən əmi hirsindən başladılar Əhməd kimi ağlamağa

    Tam oxu »
  • HİRSLƏNDİRMƏ

    “Hirsləndirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HİRSLƏNDİRMƏK

    f. Qəzəbləndirmək, hiddətləndirmək; qəzəblənməsinə, hirslənməsinə səbəb olmaq; qeyzləndirmək

    Tam oxu »
  • HİRSLƏNMƏ

    “Hirslənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HİRSLƏNMƏK

    f. Hiddətlənmək, qəzəblənmək, qızışmaq, acığı tutmaq. Uşağa hirslənmək. Eşitdiyi sözdən hirslənmək. – [Şiraslan] Dadaş Lələşovu görüb hirsləndi, tez d

    Tam oxu »
  • HİRSLİ

    sif. 1. Hiddətli, acıqlı, qəzəbli, hirslənmiş. Hirsli kişi. – [Məşədi Qəzənfər:] Məşədi, sənin bu aşnaların nə hirsli adamlardır? Ü

    Tam oxu »
  • HİRSLİ-HİRSLİ

    zərf Hirsli halda, qəzəbliqəzəbli, hiddətlənərək, acıqlı-acıqlı; qəzəblə, hirslə, hiddətlə. Hirsli-hirsli danışmaq

    Tam oxu »
  • HİS

    is. 1. Yanan bir şeydən çıxan kəsif tüstü. Ocağın hisi. Tonqalın hisi. – Yel əsdikcə fənərin hisi artdı, işığın dairəsi getgedə kiçildi, zəiflənən alo

    Tam oxu »
  • HİS-PAS

    top. dan. His çirk, kir. Qazanın his-pasını yumaq. – Hisdən-pasdan qaralıb sifətini itirmiş … taxta bufet, kim bilir, neçə nəsli o dünyaya ötürmüşdü

    Tam oxu »
  • HİS-TOZ

    bax his-pas. His-toz basmış pəncərə. Şüşələrin his-tozunu təmizləmək. – Sentyabrda tökülən ilk payız yağışı … yayın his-tozunu yuyub aparır… M

    Tam oxu »
  • HİSXANA

    is. Balıq, ət və s. hisə verilən yer, sex və s

    Tam oxu »
  • HİSLƏMƏ

    1. is. Balığı, əti və s. saxlamaq üçün hisə verərək qurutma. Balıq emalında elektriklə hisləmə üsulu tətbiq edilməkdədir

    Tam oxu »
  • HİSLƏMƏK

    f. 1. His buraxmaq, his eləmək, az tüstüləmək. Pilətə hisləyir. Külün içində gözlər hisləyir. 2. Hisləmə üsulu ilə qurutmaq (bax hisləmə 1-ci mənada)

    Tam oxu »
  • HİSLƏNMƏ

    “Hislənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HİSLƏNMƏK

    f. 1. Tüstülənmək, yaxşı yanmadığından his buraxmaq. Tonqal hislənir. Ocaq hislənirdi. – Əhməd şüşəsi hislənmiş (f

    Tam oxu »
  • HİSLİ

    sif. 1. His verən, yaxşı yanmayıb his eləyən; tüstülənən. Hisli təndir. – Dağ başı səsli qalar; Ocağı hisli (z

    Tam oxu »
  • HİSLİ-PASLI

    sif. dan. His-pas (his-toz) basmış, hisli; çirkli. Hislipaslı (hisli-tozlu) qapı. Hisli-paslı (hislitozlu) otaq

    Tam oxu »
  • HİSLİ-TOZLU

    sif. dan. His-pas (his-toz) basmış, hisli; çirkli. Hislipaslı (hisli-tozlu) qapı. Hisli-paslı (hislitozlu) otaq

    Tam oxu »
  • HİSS

    is. [ər.] 1. bax duyğu. [Rüstəm bəy Sofya xanıma:] Hiss təbiət zəkasının təzahürüdür, təbiət istədiyini hiss vasitəsilə görür

    Tam oxu »
  • HİSSƏ

    is. [ər.] 1. Tamın bölündüyü parçalardan hər biri; qisim. Binanın bir hissəsi. Çayın aşağı hissəsi. – Şirvan Şimali Azərbaycanın bir hissəsidir

    Tam oxu »